20 ઈસુવે, જાંઅયા કા ચ્યા માયેવોય બોરહો થોવતાહા, તોવે ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં, “ઓ બાહા, તો પાપહાલ આંય માફ કોઅતાહાંવ.”
તો પાઉલાલ વાતો કોઅતા વોનાય રિઅલો આતો, એને પાઉલે ચ્યાએછે યોકદીઠ એઅયા કા યાલ હારાં ઓઅના બોરહો હેય.
એને કોલહાક લોક યોક લખવાવાળા માઅહાન ખાટલાવોય હુવાડીન ઈસુવાપાય લેય યેના, ઈસુવે જાંઅયા કા ચ્યા માયેવોય બોરહો થોવતાહા, ચ્યે લખવાવાળા માઅહાન આખ્યાં, “ઓ બાહા, ઈંમાત રાખ, તો પાપહાલ આંય માફ કોઅતાહાંવ.”
“એને ચ્યેય બાયેલ આખ્યાં, તો પાપ માફ જાયા.”
એને જ્યા કાદા દોષ ઓઅરી તે તુમા યોકા બીજહાન સહન કોય લા, એને યોકાબીજા ગુના માફ કોઅય દા, જેહેકેન પ્રભુય તુમહે ગુના માફ કોઅયાહાં, તેહેકેન તુમાબી કોઆ.
ચ્યાલ કાદા માઅહા ગોરાજ નાંય આતી કા, માઅહા બારામાય ચ્યાલ આખે, કાહાકા તો જાંઅતો આતો કા માઅહા મોનામાય કાય હેય?
ઈસુવે, જાંઅયા કા ચ્યા માયેવોય બોરહો થોવતાહા, લખવાવાળા માઅહાન આખ્યાં, “ઓ બાહા, તો પાપહાલ આંય માફ કોઅતાહાંવ.”
બાકી કાદો આખી હોકે, “તુલ બોરહો હેય, એને આંય હારેં કામે કોઅતાહાંવ,” બાકી આંય આખતાહાવ, તું માન સાબિત કોઓ કા તુલ હારેં કામ કોઅયા વોગાર બોરહો હેય, એને આંય આપહે બોરહો આપહે હારેં કામ કોઅવાથી તુલ સાબિત કોયદિહી.
જ્યાલ તુમા માફ કોઅતેહે ચ્યાલ આંયબી માફ કોઅતાહાંવ, કાહાકા માન માફ કોઅના જરુર પોડહે, તે આંય તુમહે ફાયદાહાટી ખ્રિસ્તા ઓદિકારાહાતે એહેકેન કોઅતાહાંવ.
તો તાં પોઅચીન, એને પોરમેહેરા સદા મોયા એઇન ખુશ જાયો, એને બોદહાન આખ્યાં કા તનમન લાવીન પ્રભુમાંય બોની રા.
ચ્યા પાછે તી માઅહું ઈસુલ દેવાળા બાઆપુર મિળ્યો, તોવે ચ્યાલ આખ્યાં, “એએ, તું હારો ઓઈ ગીયો, આમીને પાપ કોઅના નાંય, કોઅહે તે તોવોય પેલ્લા કોઅતા મોઠી આબદા તોવોય પોડી.”
કાય આખના હેલ્લા હેય? તો પાપ માફ ઓઅઇ ગીયા ઈ આખના હેલ્લા હેય, કા ઉઠ ચાલા લાગ, ઈ આખના હેલ્લા હેય?