46 એને ઈસુ મોઠેરે બોંબલીન આખ્યાં, ઓ આબા, તો આથામાય મા જીવ આંય હોઅપી દેતહાવ” એહેકોય આખીન મોઅઇ ગીયો.
એને ચ્યે સ્તેફનુસાલ દોગડાટતે રિયે, એને તો ઈ આખીન પ્રાર્થના કોઅતો રિયો, “ઓ પ્રભુ ઈસુ, મા આત્માલ સ્વીકાર કોઓ.”
જોવે ઈસુય ખાટા ચાખ્યાં, તોવે આખ્યાં, કા “પુરાં ઓઈ ગીયા” એને ટોલપી નોમાવીન મોઅઇ ગીયો.
ચ્યાય નિંદા કોઅનારાહા બી નિંદા નાંય કોઅયી, એને જોવે ચ્યાલ દુઃખ દેના તે ચ્યાય કાદાલ દોમકી નાંય દેની, બાકી ચ્યે પોતે પોતાલ પોરમેહેરા આથામાય હોઅપી દેના જો કાયામ હાચ્ચાયેથી લોકહા ન્યાય કોઅહે.
ઈસુવાય યે દોરત્યેવોય રોતી સમય ઉચા આવાજામાય બોંબલીન એને રોડતાંજ, પોરમેહેરાલ, જો ચ્યાલ મોરણાથી બોચાવી હોકતો, પ્રાર્થના એને વિનાંતી કોઅયી, એને નમ્ર સમર્પણાલીદે ચ્યા વોનાવામાય યેના.