28 તોવે ચ્યાહાય ચ્યા નિંદા કોઇન આખ્યાં, “તુંજ ચ્યા શિષ્ય હેય, આમા મૂસા શિષ્ય હેજે.
જો તું પોતાલ યહૂદી આખાડતોહો, એને મૂસા નિયમ વોય બોરહો કોઅતોહો, એને અભિમાન કોઅતોહો કા તું પોરમેહેરા ખાસ માઅહું હેય.
ચ્યાય નિંદા કોઅનારાહા બી નિંદા નાંય કોઅયી, એને જોવે ચ્યાલ દુઃખ દેના તે ચ્યાય કાદાલ દોમકી નાંય દેની, બાકી ચ્યે પોતે પોતાલ પોરમેહેરા આથામાય હોઅપી દેના જો કાયામ હાચ્ચાયેથી લોકહા ન્યાય કોઅહે.
ચોરી કોઅનારા, લોબ કોઅનારા, દારવા પીનારે, ગાળી દેનારે, બીજહાન દોગો દેનારે પોરમેહેરા રાજ્યા વારીસ નાંય ઓઅરી.
પોતે પાલન-પોષણ કોઅરાહાટી આમા બોજ મેઅનાત કોઅજેહે, જોવે લોક આમહે વિરુદમાય બોલતાહા તોવે આમા ચ્ચાહાન બોરકાત દેજહે, એને ચ્યે સતાવ કોઅતેહે, એને આમા સહન કોઅજેહે.
ચ્યાહાય ચ્યાલ જાવાબ દેનો, “તું તો પેલ્લેથી પાપામાંય જોનમ્યોહો, તું આમહાન કાય હિકાડતોહો?” તોવે ચ્યાહાય ચ્યાલ સોબાયે ઠિકાણા માઅને બાઆ કાડી દેનો.
કાય મૂસાએ તુમહાન નિયમશાસ્ત્ર નાંય દેનહો કા? તેરુંબી તુમહામાઅને કાદો નિયમ નાંય પાળે, તો તુમા માન કાહા માઆઇ ટાકાં હોદતાહા?”
એને વાટે જાતે માઅહે ટોલપા આલવી-આલવીન એહેકેન આખીન ચ્યા નિંદા કોએત કા,
ધન્ય હેય તુમા, જોવે લોક તુમહાન મા શિષ્ય હેય, યા લેદે અપમાન કોઅરી, એને સતાવણી કોઅરી એને જુઠા બોલી બોલીન તુમહે વિરુદમાય બોદી રીતે ખારાબ વાતો આખરી.