11 ચ્યાય જાવાબ દેનો, “ઈસુ નાંવા યોક માઅહે કાદુ મોગલ્યો એને મા ડોળાહાવોય ચોપડયો, એને ચ્યે માન આખ્યાં, શિલોહ કુંડ માય જાયન મું દોવી લે, તોવે આંય ગીયો એને દોવ્યા પાછે એઅતો લાગ્યો.”
ચ્યે ચ્ચાહાન જાવાબ દેનો, આંય તુમહાન આખી ચુક્યો, એને તુમા નાંય વોનાયા, આમી બીજેદા કાહા વોનાયા માગતાહા? તુમાબી ચ્યા શિષ્ય બોના કા?”
નાયતે કાય તુમા હોમાજતાહા, જ્યા અડાર જાંઅહા બારામાય જ્યાહાવોય યેરૂસાલેમ શેહેરા પાહીને શિલોહ બુરુજ ટુટી પોડીન, દાબાઈન મોઅઇ ગીયા, કાય ચ્યા યેરૂસાલેમ શેહેરા લોકહા એને યેરૂસાલેમમાય રોનારે બોદહા કોઅતે વોદી પાપી આતેં?
તોવે ચ્યા ચ્યાલ પુછા લાગ્યા, “તુલ તો નોજાર કેહેકેન મિળી ગીયી?”
ચ્યાહાય ચ્યાલ પુછ્યાં, “તો કેછ હેય?” ચ્યે આખ્યાં, “માન ખોબાર નાંય.”