48 યહૂદી આગેવાનહાય ઈ વોનાયને ચ્યાલ જાવાબ દેનો કા, “આમા હાચ્ચાં આખજે કા તું સમરૂની હેતો એને તોમાય બુત હેય.”
લોકહાય ચ્યાલ જાવાબ દેનો, “તુલ બુત વોળાગલો હેય, તુલ કું માઆઇ ટાકાં હોદહે?”
ઈ વોનાયને યહૂદી લોકહાય આખ્યાં, “આમી આમહાન ખાત્રી ઓઈ ગિઇ કા તોમાય બુત હેય, આબ્રાહામ મોઓઈ ગીયો, એને ભવિષ્યવક્તા બી મોઓઈ ગીઅલા હેય, એને તું આખતોહો કા જીં માઅહું મા વચન પાળી તી કોઇ દિહી નાંય મોઅરી.
ચ્યાહામાઅને બોજ જાંએ આખે કા, “ચ્યામાય બુત હેય, એને તો ગાંડવાઈ ગીયહો, ચ્યા નાંય વોનાના?”
તોવે ચ્ચે સમરૂની થેઅયે ચ્યાલ આખ્યાં, “તું યોક યહૂદી હેય, એને આંય સમરૂની થેએ હેત્યાંવ, તે તું માપાયને પીયાંહાટી કાહા પાઆઈ માગતોહો?” કાહાકા યહૂદી લોક સમરૂની લોકહાઆરે કોઅહોજ વ્યવહાર નાંય રાખેત.
ઓ ડોંગી લોકહાય યશાયા ભવિષ્યવક્તાય તુમહે બારામાય હાચ્ચાં આખ્યેલ કા.
બાકી પોરૂષી લોકહાય ઈ વોનાઈન આખ્યાં, “ઈ તો સૈતાન જો બુતાહા મુખ્ય હેય ચ્યા મોદાત લેયા વોગાર બુતહાન નાંય તાંગાડે.”
ગુરુઆ હારખા શિષ્ય, એને ચાકાર દોણ્યા હારખો બોનના તીંજ બો હેય; જોવે ચ્યાહાય ગોઆ દોણ્યાલ સૈતાન જો બુતાહા મુખ્ય આખ્યાં, જો ચ્યે દોણ્યા આરે ખારાબ વ્યવહાર કોઅતેહે, તે ચ્યે ચ્યા ચાકારાહા આરેબી ખારાબ વ્યવહાર કોઅરી.”
યા બાર શિષ્યહાન ઈસુવે એહેકેન આખીન દોવાડયા કા: “ગેર યહૂદી લોકહામાય જાતા મા, એને સમરૂના કોઅહાબી શેહેરામાય ઉરાયાહા મા.
તુલ બોરહો હેય કા યોકુજ પોરમેહેર હેય, તે તું હારાં કોઅતોહો, બુતડે બી બોરહો રાખતેં, એને બીઈન કાપતેહેં.
કાહાકા ખ્રિસ્તાય પોતાનાલ ખુશ નાંય કોઅયા, બાકી જેહેકોય પવિત્રશાસ્ત્રમાય લોખલાં હેય, “તે નિંદા કોઅનારાહાય મા નિંદા કોઅયીહી.”
તુમા માન ગુરુ, એને પ્રભુ, આખતાહા, તી હાચ્ચાં આખતાહા, કાહાકા આંય તુમહે ગુરુ એને પ્રભુ બી હેતાઉ.
યાહાટી, યા આપા યહૂદી નિયમાહાલ છોડીન ઈસુવોય બોરહો કોઅતા, એને ચ્યા હાતે નિંદા ઉઠાવાહાટી ચ્યાપાય જાતા.
ચ્યાહાટી આંય તુમહાન આખહુ કા માઅહા બોદા જાત્યા પાપ એને નિંદા માફી મિળી જાય, બાકી પવિત્ર આત્મા નિંદા માફ નાંય કોઅવામાય યી.
કાહાકા જોવે યોહાન બાપતિસ્મા દેનારો યેનો તોવે તો બોજ ઉપહા કોઅતો આતો, એને દારાખા રોહો નાંય પિતો આતો, એને તુમાહાય આખ્યાં, ચ્યામાય બુત હેય.
જોવે યહૂદી આગેવાનહાય યેરૂસાલેમ શેહેરામાઅને યાજક એને લેવીયાહાન યોહાનાલ ઈ પુછા દોવાડયા કા, “તું કું હેતો?” તોવે યોહાના સાક્ષી ઈ.
તોવે યહૂદી આગેવાનહાય આખ્યાં, “કાય તો પોતાલ માઆઇ ટાકી, ચ્યાહાટી તો એહેકેન આખહે, જાં આંય જાય રોયહો, તાં તુમહાન નાંય યેવાય?”