46 ઈસુ પાછો ગાલીલ ભાગા કાના ગાવામાય યેનો, જાં ચ્યે પાઅયાલ દારાખા રોહો બોનાવ્યેલ. કાપરનાહુમ ગાવામાય યોક રાજા આતો ચ્યા ચાકારા પોહો બિમાર આતો.
કાહાકા ચ્યા બાર વોરહા યોખલી પોહી આતી, એને તી મોઅઇ જાયના અણ્યેવોય આતી, જોવે ઈસુ જાય રિઅલો આતો, તોવે લોક ચ્યા આગલા ગીરદી કોએત આતેં.
તોવે યોક જોમાદાર આતો, ચ્યા યોક વાહલો ચાકાર બોજ બિમાર પોડી ગીયેલ તો મોઅના અણ્યેવોય આતો.
એને એઆ, ચ્યા દેશા યોક કનાની બાય યેની એને બોંબલીન આખા લાગી, “ઓ પ્રભુ દાઉદ રાજા કુળા પોહા, માયે ઉપે દયા કોઓ, મા પોહયેલ બુત બોજ દુ:ખ દેહે.”
તો ચ્યાહાન ઈ વાત આખહે, તોવે યાઈર નાંવા સોબાયે ઠિકાણા આગેવાનાહા માઅને યોક યેનો એને ઈસુવા પાગે પોડયો. એને યાઈર બોજ રાવ્યો કોઅતો લાગ્યો, “મા વાહની પોહી આમી મોઓઈ ગીયહી, બાકી તું યેઇન ચ્યેલ આથ લાવહે, તોવે તીં જીવતી ઓઅઇ જાય”
સિમોન પિત્તર, થોમા જ્યાલ દિદુમુસ આખતેહે, ગાલીલ ભાગા કાના ગાવામાઅને નતનએલ, એને જબદયા બેન પાહા, એને ઈસુ બિજા બેન શિષ્ય, યોખઠા આતા.
એને તો નાજરેત ગાવાલ છોડીન તો કાપરનાહુમ ગાવામાય જો દોરિયા મેરાવોય જબુલુન એને નાફતાલી ભાગામાય જાયને રા લાગ્યો.
ચ્યે ચ્યાહાન આખ્યાં, હાચ્ચાં “તુમા માન એહેકોય આખલા, કા ઓ ડાકટાર, તું પોતાલ હારો કોઓ! કાપરનાહુમ ગાવામાય ઓલા બોદા કોઅયા આમા વોનાજે, તી તું ઈહીં આપહે ગાવામાય કોઓ.”
ચ્યા પાછે ઈસુ એને ચ્યા આયહો, ચ્યા બાહા, એને ચ્યા શિષ્ય કાપરનાહુમ ગાવામાય ગીયે એને તાં વોછા દિહી રિયે.