18 કાહાકા તુયે પાચ માટડાહાન રાખ્યા, એને આમી હેય, તોબી તો માટડો નાંય, ઈ તુયે હાચ્ચાં આખ્યાં.”
એને જીં થેએ ચ્યે માટડાલ ફારગાતી દેયન બીજાઆરે વોરાડ કોએ તે તી વ્યબિચાર કોઅહે.”
બાકી જોવે ચ્યે માટડો જીવતો હેય, તાવુંજ તી બિજા માટડાઆરે વોરાડ કોએ તે તી વ્યબિચાર કોઅહે એહેકેન આખાય, બાકી જોવે તી પોતાનો માટડો મોઅઇ જાય તોવે તી નિયમા ઇસાબે છુટી ઓઅય જાહે, પાછે તી બિજા માટડાઆરે વોરાડ કોઅય તે તી વ્યબિચાર કોઅહે એહેકેન નાંય આખાય.
વોરાડાલ માન દા, એને વોરાડામાય યોકબીજાવોય ઈમાનદાર રોય, કાહાકા પોરમેહેર વ્યેબીચાર્યાહા, એને ખારાબ કામ કોઅનારા લોકહા ન્યાય કોઅરી.
થેએયે જવાબ દેનો, “આંય વોગાર માટડા હેય” ઈસુય ચ્યેલ આખ્યાં, “તુયે હાચ્ચાં આખ્યાં, ‘આંય વોગાર માટડા હેય.’
થેએયેય ઈસુલ આખ્યાં, “ઓ માલિક, આંય જાંઆઈ ગિઇ તું ભવિષ્યવક્તા હેતો.
ઈસુવે ચ્યેલ આખ્યાં, “જો, તો માટડાલ હાદી લેય યે.”