13 ઈસુવે ચ્યેલ જાવાબ દેયન આખ્યાં, “જીં માઅહું યા પાંઅયામાંઅને પિયે, તો પાછો પિહો ઓરી.
જીં ખાઅના બોગડી જાહે ચ્યાહાટી મેહનાત મા કોઅહા, બાકી જીં ખાઅના અનંતજીવના લોગુ ટોકનારા હેય ચ્યાહાટી મેહનાત કોઆ. તી તુમહાન માઅહા પોહો દી, કાહાકા પોરમેહેર આબહે ચ્યાલ એહેકેન કોઅના ઓદિકાર દેનલો હેય.”
તોવે ચ્યાય બોંબલીન આખ્યાં, ‘ઓ આબા આબ્રાહામ, મા વોય દયા કોઇન લાજરસાલ દોવાડી દે, યાહાટી કા તો પોતાની આંગઠી પાઅયામાય બુડવીન મા જીબેલ હેળી કોઅય, કાહાકા આંય યા આગડામાય તોડપી રિયહો.’
તુમહે આગલ્યા ડાયહાય ઉજાડ જાગામાય માન્ના ખાદાં એને મોઓઈ ગીયા.
કાય તું આમહે વડીલ યાકૂબા કોઅતો મોઠો હેય, ચ્યેજ આમહાન ઈ વેએય દેનહી, એને ચ્યે પોતે એને ચ્યા પાહાહાય એને ડોબહાય પિદાં?”
બાકી આંય જીં પાઆય દિહી, તાંમાઅને જીં માઅહું પીયી, તો કાદે દિહે પિહો નાંય ઓરી, બાકી જીં પાઆઈ આંય દિહી, તો ચ્યામાય યોક ઝરો બોની જાય, જીં ચ્યાલ અનંતજીવન દેઅરી.”