23 તોવે યોહાનબી એનોન ગાવામાય જીં સામરિયા ભાગા સાલેમ ગાવા પાહાય હેય, તાં બાપતિસ્મા દેતો આતો. કાહાકા તાં બોજ પાઆઈ આતા એને લોક ચ્યાપાય યેઇન બાપતિસ્મા લેતે આતેં.
જીં ગીરદી યોહાનાપાય બાપતિસ્મા લાંહાટી યેની, યોહાને ચ્યાહાન આખ્યાં, ઓ હાપડા હારકા જેરીવાળા લોકહાય, તુમહાન કુંયે ચેતાવણી દેની કા યેનારા ન્યાય માય તુમા બોચી જાં?
પાછો આંય જીં વોનાયો તી બોજ મોઠી ગીરદી બોંબાલના હારકો આવાજ વોનાયો, એને મોઠો દોરિયો ગોંગરેહે એને બોજ ગાજે એને કોકડાય, ઓહડો આવાજ આંય વોનાયો, “હાલ્લેલુયા! પોરમેહેરા સ્તુતિ કોઆ, કાહાકા પ્રભુ આમહે પોરમેહેર, સર્વશક્તિમાન પોરમેહેર રાજ્ય કોઅહોય.”
એને હોરગામાઅને આંય યોક ઓહડો આવાજ વોનાયો, જો બોજ પાઅયા દાઅયો એને ગાજના આવાજા હારકો આતો, એને જો આવાજ આંય વોનાયેલ તો વીણા વાજના હારકો આતો.
ચ્યા પાગ પિતળા હારકા ચોમકી રીઅલા આતા, એને ચ્યા આવાજ કોલહ્યોક નોયો યોકહાતે બોજ જોરખે વોવત્યોહો ચ્યેહે આવાજા હારકો આતો.
ચ્યા પાછે ઈસુ એને ચ્યા શિષ્ય યહૂદીયા વિસ્તારામાય યેના, એને તો તાં ચ્યાહાઆરે રોઇન બાપતિસ્મા દાં લાગ્યો.
કાહાકા યોહાન યે સમયે લોગુ જેલેમાય નાંય કોંડલો આતો.