25 ઈસુવે આજુબી બો બોદે ચમત્કારા કામે કોઅયે, જો તીં બોદા લોખલાં જાતા, તોવે બોદી દુનિયામાય બી ચ્યે ચોપડયેહેન સાંભાળાહાટી ઓલો જાગો નાંય રોતો જ્યેં લોખલે જાતે.
માન આજુ કાય આખના જરુર નાંય હેય, કાહાકા સમય કમી રોવાથી આંય ગીદિયોન, બારાક, સામસુન, યફતાહ, દાઉદ, શમુએલ એને ભવિષ્યવક્તાહા બારામાય વાત કોઅઉ.
પોરમેહેરે કેહેકેન નાજરેત ગાવા ઈસુલ પવિત્ર આત્માકોય એને સામર્થ્યાકોય અભિષેક કોઅયો, તો હારેં કામે કોઅતો એને ચ્યા બોદા લોકહાન જ્યા સૈતાનાકોય પીડાલા આતા, ચ્યાહાન હારાં કોઅતો ફિર્યો, કાહાકા પોરમેહેર ચ્યાઆરે આતો.
માયે તુમહાન બોદાંજ કોઅય દેખાડયાં, કા યે રીતે મેહનાત કોઅના નોબળાહાન સાંબાળના, એને પ્રભુ ઈસુ વચનાહાલ યાદ રાખના જરુરી હેય, કા ચ્ચેય પોતેજ આખલા હેય, ‘લેયના કોઅતા દેયના ધન્ય હેય’.”
કા આંદળે દેખતેહે એને લેંગડે ચાલતે ફીરતેહે, કોડળેં હારાં કોઅવામાય યેતહે એને બોઅરે વોનાતેહે, મોઅલે જીવતે ઊઠતેહે એને ગરીબાહાલ હારી ખોબાર આખવામાય યેહે.
આંય તુમહાન આખતાહાવ, કા ઉટડાલ હુવ્યે નાકલામાંઅરે જાઅના કોઠાણ હેય, તેહેકોય માલદાર માઅહાન પોરમેહેરા રાજ્યામાય જાઅના બોજ કોઠાણ હેય.”
એને એએનારા માઅહાય, બુતડે લાગલા માઅહા આરે કાય જાયેલ તી વાત એને ડુકરાહા બારામાય જાયલી વાત, લોકહાન આખી દેખાડી.