14 તોદિહી પાસ્કા સણા આગલો દિહી આતો લગભગ બોપાર જાઅલો આતો પિલાતેં યહૂદી લોકહાન આખ્યાં, “એઆ, ઓ હેય, તુમહે રાજા.”
બીજે દિહી, તો જો તિયારી દિહયે, મુખ્ય યાજક એને પોરૂષી લોક પિલાત રાજાલ મિળાં ગીયા.
તોવે ઈસુલ કાટહા ટોપી એને જાંબળ્યા ફાડકે પોવાડલે બાઆ લી યેના એને પિલાત રાજાય આખ્યાં, “યા માટડાલ એઆ.”
યાહાટી ચ્યાહાય ઈસુવા કુડી ચ્યેજ કોબારેમાય થોવી દેના, કાહાકા તી પાહાય આતી, એને તો યહૂદીયાહા આરામા તિયારી દિહી બી આતો.
ચ્યે સમયે હાકાળેહે નોઉં વાજલે આતેં જોવે ઈસુવાલ હુળીખાંબાવોય ચોડવી દેનેલ.
એને ચ્યા ઈહીં યેયન આખતા લાગ્યા; “ઓ યહૂદીયાહા રાજા, સલામ” એને ચ્યાલ થાપાડ ઠોક્યાં.
તો આરામા દિહા તિયારી કોઅના દિહી આતો, એને શાબાથ દિહી સુરુ ઓઅનારો આતો.
જોવે વેળ પોડી ગીયેલ, કાહાકા તિયાર્યે દિહી આતો, જ્યા મોતલાબ હેય આરામા પેલ્લો દિહી.
બોપરેહે પાછે બોદા દેશામાય આંદારાં ઓઅઇ ગીયા, એને તીં તીન વાગ્યા લોગુ રિયા.
એને લગભગ બોપરેહે પાછે બોદા દેશામાય આંદારાં ઓઅઇ ગીયા, એને તીં તીન વાગ્યા લોગુ રિયા.