17 તોવે ચ્યે ચાકરાણ્યે જીં ફાટકા રાખવાળી આતી, પિત્તરાલ આખ્યાં, “કાય તું યા માઅહા શિષ્યહા માઅનો હેતો?” પિત્તરે આખ્યાં, “આંય નાંય હેય.”
ખાય ઉઠયા પાછે ઈસુવે સિમોન પિત્તરાલ આખ્યાં, “ઓ યોહાના પાહા સિમોન, યા બીજહા કોઅતો તું માન વોદારી પ્રેમ કોઅતોહો કા?” ચ્યે આખ્યાં, “હાં પ્રભુ, તુલ તે ખોબાર હેય, આંય તુલ પ્રેમ કોઅતાહાંવ” ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં, “મા ગેટહાન ચાઆ.”
તોવે સિમોન પિત્તર આગડા પાય ઉબો રોયન તાપાય રિઅલો આતો, તોવે ચ્યાહાય ચ્યાલ આખ્યાં, “કાય તુંબી ચ્યા શિષ્યહામાયનો હેતો કા?” પિત્તરે નાકાર કોઇ દેના, એને આખ્યાં, “આંય નાંય હેતાઉ.”
બાકી પિત્તર બાઆ બાઅણા ઈહીં ઉબો રોય ગીયો, તોવે તો બિજો શિષ્ય જો મહાયાજકા વોળખાત્યો આતો, બાઆ જાયને, બાઆઉ ઉપે રાખવાળીલ આખીન, પિત્તરાલ માજે લેય યેનો.
ચ્યાહાય ચ્યાલ દોઅયો એને મહાયાજકા ગોઅ લેય ગીયા, બાકી પિત્તર દુઉ રોયન ચ્યા પાહલા-પાહલા ચાલ્યો.
બાકી પિત્તરે ઈસુવાલ આખ્યાં કા, “જેરુ બોદાજ છોડીન નાહી જાય, બાકી આંય તુલ છોડીન નાંય જાંઉ.”
જોવે પિત્તરે ફાટાક ખોકડાવ્યાં તોવે રોદા નાંવા યોક દાસી ફાટાક ઉગાડા યેની.
ઈસુવે આખ્યાં, “આંય તે તુમહાન આખી ચુક્યો કા આંય હેતાંવ, જોવે તુમા માન હોદી રીઅલા હેય, તોવે યા લોકહાન જાં દિયા.”
ચ્યાહાય ચ્યાલ આખ્યાં, “નાજરેત ગાવામાઅને ઈસુલ” ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “આંય હેતાઉ.” એને ચ્યાલ દોગો દેનારો યહૂદા ચ્યાહાઆરે ઉબો આતો.