7 આમી ચ્યા જાંઅતાહા, કા તુયે માન જીં કાય દેના, તી બોદા તોપાઅને હેય.
જીં કાય પોરમેહેર આબા હેય, તી બોદા મા હેય, ચ્યાહાટી માયે તુમહાન આખ્યાં, કા તો મા પાઅને જીં મિળલા હેય, તો તુમહાન તીંજ આખી.”
મા જીં કાય હેય, તી બોદા તો હેય, એને જીં તો હેય, તી મા હેય, એને ચ્યાહાકોય મા મહિમા પ્રગટ જાયલી હેય.
તોવે ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “જોવે તુમા માન માઅહા પોહાલ હુળીખાંબાવોય ચોડવાહા, તોવે તુમા માયેવોય બોરહો કોઅહા કા આંય તોજ હેતાઉ, એને પોતે આંય કાય નાંય કોઉ, બાકી જેહેકેન પોરમેહેર આબહે માન હિકાડલા હેય, તેહેકેન આંય યો વાતો આખતાહાવ.
જોવે આંય જીવતો પાછો યીહીં, તોવે તુમા જાંઆય લાહા, કા આંય મા આબહામાય હેતાઉ, એને તુમા માંયેમાય હેતા, એને આંય તુમહેમાય હેતાઉ.
“માયે તો બારામાય ચ્યા લોકહાન આખ્યાં, જ્યાહાન તુયે દુનિયામાઅને માન દેનહા, કા તું કું હેય, ચ્યે તો આતેં એને તુયે ચ્ચાહાન માન દેને, એને ચ્યાહાય તો આગના પાળી.
કાહાકા જો સંદેશ તુયે માન દેનો, માયે ચ્ચાહાન પોઅચાડી દેનો એને ચ્યા સંદેશાલ ચ્યાહાય બોરહો કોઅયો, એને હાચ્ચાં જાંઅતાહા કા આંય તોપાઅને યેનહો, એને ચ્યાહાય ઓ બોરહો કોઅયો કા તુયેજ માન દોવાડયોહો.