20 માર્થા ઈસુ યેયના ખોબાર વોનાઈન તી ચ્યાલ મિળાં ગીયી, બાકી મરિયમ ગોઅજ રિયી.
ચ્યા પાછે આપા જ્યા જીવતા એને બોચી રહું, આપા ચ્યાહા આરેજ વાદળાવોય ઉઠાવાય જાહાંવ, એને આકાશામાય પ્રભુ ઈસુઆરે મિળહું, એને ચ્યા સમયાપાઅને આપા સાદા પોરમેહેરાઆરે રોહુ.
રોમ શેહેરામાઅને કોલહાક વિસ્વાસ્યા વોનાયા આમા તાં યેય રીયહા એને ચ્યા આમહાન મિળાં એને આમહાન રોમ લેય જાંહાટી અપ્પિયુસ ગાવા બાજાર એને તીન-સરાઈ નાંવા જાગાહુદુ યેના. ચ્યાહાન દેખીન પાઉલે પોરમેહેરા ધન્યવાદ કોઅયા એને બોજ ઉસરાય ગીયો.
જોવે પિત્તર માજા યેય રિઅલો આતો, તોવે કરનેલીયુસ ચ્યાલ મિળ્યો, તે ચ્યા પાગે પોડીન નમસ્કાર કોઅયો.
ઈસુ આજુ ગાવા બાઆ આતો, જાં માર્થા મિળ્યેલ તાંજ આતો.
“પાછે ઈસુય ચ્યાજ શિષ્યહાન આખ્યાં, જોવે આંય, માઅહા પોહો પાછો યીહીં, તોવે હોરગા રાજ્ય ચ્યે દોહો કુંવારીયેહે પરમાણે ઓઅરી; જ્યો પોતાના દિવા લેઈને વોવડાલ મિળાં નિંગ્યહો.
“આરદ્યે રાતી બોંબલા લાગ્યે: એઅયા, વોવડો યેય રિયહો, ચ્યાલ મિળાં ચાલા.”