38 તોવે ઈસુવે ફિરી એઇન ચ્યાહાન પાહલા યેતા દેખ્યા તોવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “તુમા કાલ હોદતાહા?” ચ્યાહાય ઈસુલ આખ્યાં, “ઓ ગુરુજી, તું કેછ રોતહો?”
તોવે ઈસુવે પાછા ઈ પુછ્યાં, “તુમા કાલ હોદી રીઅલા હેય?” ચ્યાહાય આખ્યાં, “નાજરેત ગાવામાઅને ઈસુલ.”
તો રાતી ઈસુવાપાય યેનો, એને ચ્યાલ આખ્યાં કા, “ઓ ગુરુજી, આમહાન ખોબાર હેય કા, પોરમેહેરાય તુલ આમહાન હિકાડાંહાટી દોવાડલો હેય, કાહાકા જ્યા ચમત્કાર તું કોઅતોહો, જોવે પોરમેહેર ચ્યાઆરે નાંય રોય તોવે ચ્યા ચમત્કાર કાદાં માઅહું નાંય દેખાડી હોકે.”
તોવે નતનએલાય ઈસુલ આખ્યાં, “ઓ ગુરુજી, તું પોરમેહેરા પોહો હેય, તું ઈસરાયેલ દેશા મહારાજા હેય.”
તોવે ઈસુ ચ્યે બોદે વાતહેબારામાય જ્યો ચ્યાઆરે ઓઅનાર્યો આત્યો, તી બોદા જાંઆઈન, આગલા યેનો એને ચ્યાહાન પુછ્યાં, “તુમા કાલ હોદી રીઅલા હેય?”
એને દોરિયા ચ્યેમેરે તો મિળ્યો તોવે ચ્યાહાય ચ્યાલ પુછ્યાં, “ઓ ગુરુ, તું ઈહીં કોવે યેનો?”
તોવે યોહાના શિષ્યહાય યોહાનાપાય જાયને આખ્યાં, “ઓ ગુરુ, જીં માઅહું યારદેન નોયે ચ્યેમેરે ચ્યાહા આરી આતો, જ્યા બારામાય તુયે આખ્યેલ, એએ, તો આમી બાપતિસ્મા દેહે, એને બોદે ચ્યાપાય જાતહેં.”
યાહાટી કા માન જોવે હાદ્યો તોવે કાયજ નાંય આખ્યાં વોગાર આમી આંય યેનો, આમી આંય પૂછતાહાવ કા માન કોઅહા કામાહાટી હાદલો હેય?”
ચ્યાહાય ગાલીલ ભાગા બેતસાદા ગાવામાઅને ફિલિપાપાય જાયન ચ્યાહાય ચ્ચાલ વિનાંતી કોઅયી, “સાયબ, આમહાન ઈસુવાલ મિળના હેય.”
જોવે ઈસુ ચ્યા જાડા હી પોઅચ્યો, જાં જાખી આતો, તોવે ચ્યાય ઉચે નોજાર કોઇન ચ્યાલ આખ્યાં, “ઓ જાખી, તું માહારી નિચે ઉતી યે; કાહાકા માન આજે તો ગોઓ યેઅના જરુરી હેય.”
તોવે પિત્તરાય નિચે ઉતીન ચ્યા માઅહાલ આખ્યાં, “એઆ, જ્યા હોદ તુમા કોઇ રીયહા, તો આંયજ હેતાંવ, તુમહે યેઅના કાય કારણ હેય?”
એને પિત્તરાલ ઈસુવા આખલી વાત યાદ યેની, “કુકાડ વાહાયી ચ્યા પેલ્લા તું માન તીનદા નાકાર કોઇ દેહે કા તું માન નાંય વોળખે”
“તોવે તો તી દેશ છોડીન ચ્યા આબહા ઈહીં જાંહાટી ચાલ પોડયો, તો આજુ દુરુજ આતો, તાઆવ ચ્યા આબહાલ ચ્યાલ દેખીન દોયા યેની, એને પોહા એછે દાહુદી ગીયો એને ચ્યાલ જાયન ગોળે મિળ્યો, એને ચ્યાલ બોજ ચૂમ્યો.
જોવે મોઠો ટોળો ઈસુઆરે જાય રિઅલો આતો, ચ્યાય પાહલા ફિરીન ચ્યાહાલ આખ્યાં,
ચ્યેલ મરિયમ નાંવી બોઅહી આતી, તી પ્રભુવા પાગહાપાય બોહીન ચ્યા વાતો વોનાયા કોઅહે.
જ્યા માઅહામાયને બુત કાડયો તો, ઈસુલ રાવ્યાં કોઇન આખા લાગ્યા, કા માન તોઆરે રા દે, બાકી ઈસુવે ચ્યાલ દોવાડીન આખ્યાં.
તોવે યોહાનાલ એહેકેન આખતો વોનાઈન ચ્યા બેન શિષ્ય ઈસુવા પાહલા જાં લાગ્યા.
ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “ચાલા, તે એઇ લીયા.” તોવે ચ્યા ઈસુઆરે ગીયા એને તો કેછ રોહોય તીં ચ્યાહાય એઅયા એને તોદહી ઈસુઆરે રિયા, ચ્યે સમયે લગભગ વોખાતેહે ચાર વાગલે આતેં.
ઓલહામાય ઈસુ શિષ્ય ચ્યાલ વિનાંતી કોઅરા લાગ્યા, “ઓ ગુરુજી, વાયજ ખાય લે.”