34 તુમા કૈદ્યાહા દુઃખામાયબી દુ:ખી બોન્યા, એને તુમહે પોતાની મિલકાતબી આનંદથી લુટી લા દેની, કાહાકા તુમા જાંઅતે આતેં કા તુમહેપાય યાથી કોલાહાક વોદારે ઉત્તમ એને કાયામ રોય ઓહડી મિલકાત હેય.
આમા ચ્યા મહાન બોરકાતેહેલ મેળવાહાટી વાટ જોવજેહે, જીં ચ્યાય આપહેહાટી તિયાર કોઇન હોરગામાય થોવલી હેય, જાં તી નાંય હોડે એને નાંય તી ખારાબ ઓએ, એને નાંય તી મિટાય જાય.
ઓનેસિફરુસનાં ગોરહયાન પ્રભુ દયા કોઅય, કાહાકા ચ્યાય બોજદા માન મોદાત કોઅયી, એને જેલેમાય માન મિળાં યાહાટી લાજવાયો નાંય.
ઓ મા બાહાબોઅયેહેય, જોવે તુમહેવોય બોદયે જાત્યે પરીક્ષાયો યેય, તે તુમા યા મોઠા આનંદા વાત હોમજાં.
જેલેમાય ટાકલાહા ઓહડી મોદાત કોઆ, કા જાણે તુમા હોગા જેલેમાય હેતા, એને જ્યાવોય સતાવણી કોઅલી જાહાય, ચ્યાહા દુઃખા પોતાના શરીરમાય અનુભવ કોઇને ચ્યાહાન મોદાત કોઆ.
કાહાકા આંય હારી ખોબારે લીદે કૈદમાય હેતાંવ, યાહાટી પ્રાર્થના કોઆ, જેહેકેન માન બોલા જોજે, તેહેકેન બિકવોગર હારી ખોબારે પ્રચાર કોઅય હોકુ.
તુમહે મિલકાત વેચી દિયા, એને ગોરીબાહાન દાન દિયા; એને મોજરાય નાંય જાય ઓહડી ઠેલી રાખા, બાકી આપહેહાટી હોરગામાય મિલકાત બેગા કોઅયા, તાં ઘોટી નાંય જાય, જ્યા પાહાય બાંડ નાંય યેય, એને ઉદાડા નાંય ખાય.
ઓ પ્રિયાહાય, આમી આપા પોરમેહેરા પોહેં હેય, એને આમી લોગુ ઈ માલુમ નાંય હેય, કા આપા કાય બોનહું, બાકી ઓલહાં જાંઅજેહે, કા જોવે ઈસુ ખ્રિસ્ત પાછો યેઅરી તોવે આપાબી ચ્ચા હારકા રોહુ, કાહાકા આપા ચ્ચાલ આસલીમાય તો જેહેકોય હેય તેહેકેન એઅહુ.
બાકી ચ્યે યોક ઉત્તમ એટલે હોરગા દેશ હોદના માય લાગલે આતેં, યાહાટી પોરમેહેર ચ્યાહા પોરમેહેર આખાડનામાય પ્રસન્ન આતો, કાહાકા ચ્યેય ચ્યાહાહાટી યોક શેહેર તિયાર કોઅયાહાં.
જો ચ્યા એહેકેન કોઅતાહા તે હોરગામાય ચ્યાહા મિલકાત જમા કોઅય રીઅલા હેય, જીં ભવિષ્યામાય હારાં ફાયદા હેય, એને ચ્યાકોય અનંતજીવન મેળવી હોકી.
તુમા એહેકેન ચ્યે આશા લીદે કોઅતેહે, જીં હોરગામાય તુમહેહાટી થોવલાં હેય, તુમા પેલ્લાથીજ ચ્યા બારામાય વોનાલે હેય, જોવે પેલ્લાદા લોક તુમહાપાય યેના એને તુમહાન ખ્રિસ્તા બારામાય હારી ખોબાર આખી, જો પોરમેહેરા હાચ્ચો સંદેશ હેય.
ઈ ઠીક હેય કા આંય તુમહે બોદહાહાટી એહેકેન વિચાર કોઉ, કાહાકા આંય તુમહાવોય પ્રેમ કોઅતાહાંવ એને યાહાટી કા જોવે આંય કૈદમાય હેય તે ખ્રિસ્તા હારી ખોબારે બોચાવ એને સાબિતી કોઇ રિઅલો હેતાંવ, ચ્યામાય તુમા બોદે મા આરે પોરમેહેરા સદા મોયામાય સહભાગી હેય.
યાહાટી આંય પ્રભુ ઈસુ સેવા કોઅના લીદે જેલેમાય કૈદ હેતાંવ, તુમહાન વિનાંતી કોઅહુ કા, પોરમેહેરાય તુમહાન જ્યેં રીતેકોય જીવન જીવાહાટી નિવડી લેદે, ચ્યે રીતેકોય જીવન જીવા.
યા લીદે, આંય પાઉલ ગેર યહૂદી લોકહામાય ઈસુ ખ્રિસ્તા હારી ખોબાર પ્રચાર કોઅના લીદે જેલેમાય કૈદ હેતાંવ.
તોવે સૈન્યા ટોળા જોમાદારાય પાઉલાપાય યેયન ચ્યાલ દોઅઇ લેદો, એને બેન હાકાળેહે કોઇન બાંદા આગના દેયને પુછા લાગ્યો, “ઈ કું હેય, એને ચ્યે કાય કોઅયાહાં?”
ચ્યા યે વાતે લીદે ખુશ ઓઇન મોઠી સોબાયે હોમ્મેને જાતા રિયા, કા આપા ઈસુ લીદે અપમાનિત ઓઅના લાયકે ઠોર્યા.
બાકી યોકુજ વસ્તુ જરુર હેય મરિયમે હારો વાટો નિવડી લેદહો, એને તો ચ્યે પાયને નાંય લેવાય.”
ઈસુવાય ચ્યાએછે પ્રેમથી એઅયા એને ચ્યાલ આખ્યાં, “આજુ યોક વાત હેય જીં તુલ કોઅના જરુરી હેય, જો, જીં કાય તો હેય તીં બોદા વેચિન ગોર-ગોરીબાહાન દેય દે, જોવે એહેકેન કોઅહે, તોવે તોપાય હોરગામાય મિલકાત રોઅરી એને યેયન મા શિષ્ય બોની જો.”
આંય હારી ખોબાર પ્રચાર કોઅતાહાંવ યાહાટી ગુનેગારા હારકો જેલેમાય દુઃખ વેઠતાહાવ, બાકી કાદાબી પોરમેહેરા હારી ખોબાર ફેલાવાહાટી રોકી નાંય હોકે.
કાહાકા આમા જાંઅજેહે, કા આમહે શરીર યે દોરત્યેવોય તંબુ હારકા હેય, જ્યામાય આમા રોજહે, જોવે તી નાશ ઓઅય જાઅરી, તે આમહાન પોરમેહેરા પાયને હોરગામાય યોક ઓહડા ગુઉ મિળરી, જ્યાલ ચ્યાય પોતે આથેકોય બાંદલા હેય એને તી અનંતકાળ લોગુ રોઅરી.
યાહાટી માયે તુમહાલ હાદ્યાહા, કા તુમહાન મિળું એને વાતચીત કોઉ; કાહાકા ઈસરાયેલા લોકહા આશાહાટી જો ખ્રિસ્ત હેય, જ્યા લીદે આંય યે હાકળેથી બાંદાલો હેતાંવ.”
આમી માંહાટી પ્રભુય હોરગામાય ન્યાયપણાનો મુગુટ રાખી થોવલાં હેય, જો હાચ્ચો ન્યાય કોઅનારો પ્રભુ માન ચ્યે દિહી દેઅરી, એને કેવળ માનુંજ નાંય બાકી જ્યેં ચ્યા યેઅના વાટ જોવી રીઅલે હેય, ચ્યાહાનબી મુગુટ દેઅરી.
યોક માઅહાલ કાય ફાયદો ઓઅરી, જોવે ચ્યાલ બોજ મિલકાત મીળે બાકી પોરમેહેરાઆરે અનંતજીવન ગુમાવી દેય?
યા લીદે ખ્રિસ્ત લોકહા હાતે યોક નોવા કરારા મધ્યસ્થ ઓઅહે, એટલે ચ્યા લોક જ્યા પોરમેહેરાથી હાદલા ગીયહા, ચ્યે ચ્યા અનંત બોરકાતેલ મેળવી હોકે જ્યાહા વાયદો પોરમેહેરે કોઅલો આતો. એહેકેન યાહાટી ઓઅય હોકહે કાહાકા ખ્રિસ્ત ચ્યાહાન ચ્યા પાપહા ડૉડ છુટકો કોઆડાહાટી મોઅઇ ગીયો જ્યા ચ્યાહાય પેલ્લા કરારા આધીન કોઅલા આતા.
કાહાકા ઈહીં દુનિયામાય આપહે કાયામ રોઅના ગોઉ નાંય હેય, બાકી આપા ચ્યા ગોઆ વાટ એઅજેહે, જીં અનંતકાળા હેય.