7 એને યાસોને ચ્યાહાન ચ્યા ગોઓ રોઅના જાગો દેનહો, એને યા બોદા લોક કૈસરા કાયદાહા વિરોદ કોઅતાહા એને આખતેહે કા ઈસુ નાંવા બિજો કાદો રાજા હેય.”
એને ચ્ચે ચ્યા હુમે એહેકોયન ફિરાદી કોઅતા લાગ્યા કા, “આમહાય ખાત્રી કોઅયી કા ઈ માઅહું રોમી સરકારા વિરુદમાય લોકહાન ચોડવેહે, કૈસરાલ કર દેયના મોનાય કોઅહે, એને પોતે ખ્રિસ્ત, રાજા આખતા વોનાયાહા.”
એને ઓહડયો રીત્યો આખી રીયહે, જ્યાહાલ ગ્રહણ કોઅના કા માનના આમા રોમી નાગરીકાહા હાટી ઠીક નાંય હેય.”
ચ્યાહાટી પિલાત રાજા ચ્યાલ છોડી દાં કોએ, બાકી યહૂદી લોકહાય બોંબલી બોંબલીન આખ્યાં, “જોવે તું ચ્યાલ છોડી દેહે તો તું કૈસર રાજા દોસ્તાર નાંય હેય, કાહાકા જીં માઅહું પોતાલ રાજા આખહે તો કૈસરા રાજા વિરુદ કોઅહે.”
કાહાકા પોરમેહેરા ઇચ્છા ઓહડી હેય, તુમા હારાં કામ કોઆ એટલે તુમા ચ્યા મૂર્ખ લોકહાન તુમહે વિરુદ ગલત દોષ થોવના થી રોકી હોકે જ્યેં પોરમેહેરાલ નાંય જાંએત.
પાછે ઈસુ એને ચ્યા શિષ્ય મુસાફરી કોઇન યોકા ગાવામાય યેય પોઅચ્યા. એને તાં માર્થા નાંવી યોક થેઅયે ચ્યાલ ગાંવારો યાં આખ્યાં.
બાકી યહૂદીયાહાય ખિજવાઈન આટામાઅને લોકહાન કોલહાક ખારાબ માઅહાલ ચ્યાહાઆરે લેદા, એને લોકહાન ટોળો કોઇન શેહેરામાય દંગો કોઅરા લાગ્યા, એને ચ્યાહાય પાઉલા એને સિલાસાલ હોદાહાટી યાસોના ગોઆવોય હમલો કોઇન પાઉલા એને સિલાસાલ લોકહા હામ્મે લેય યેયના વિચાર્યા.
જોવે લોકહા ગીરદી એને શેહેરા ન્યાય કોઅનારા ઓદિકારી યો વાતો વોનાયા, તોવે ચ્યા ખિજવાય ગીયા.
તેહેકોનુજ રાહાબ વેશ્યાબી જોવે ચ્ચેય જાસુસાહાન પોતાના ગોઅમે રાંહાટી જાગો દેનો, એને બિજ્યે વાટેથી દોવાડી દેના, તે તી પોતાના કામહાથી ન્યાયી ઠોરી.