23 તોવે ચ્યેય માજા હાદિન ચ્યાહાન રા જાગો દેનો. એને બીજે દિહે, તો ચ્યાહાઆરે ગીયો, એને યાફા શેહેરા વિસ્વાસી બાહાહા માઅને કોલહાક ચ્યાઆરે ગીયા.
તોવે પવિત્ર આત્માય માન ચ્યાહાઆરે શંકા કોઅયા વોગાર જાં આખ્યાં, એને યા છ બાહા બી મા આરે કૈસરીયા શેહેરામાય આરે યેના, એને આમા કરનેલીયુસા ગોઓ ગીયા.
એને જ્યા સુન્નત કોઅલા યહૂદી વિસ્વાસી લોક પિત્તરા આરે યેનલા આતા, ચ્યા બોદાજ નોવાય પામ્યા કા ગેર યહૂદી લોકબી પવિત્ર આત્માકોય બાઆય ગીયા.
લોકહાન પોતાના ગોઅહામાય સ્વાગત કોઆ એને એહેકેન ટુટરીયા વોગાર યોકબીજા ગાવાર ચાકરી કોઆ.
ગાવાર ચાકરી કોઅના વિહરાયાહા મા, કાહાકા યાથીજ કોલહાક જાઅહાય ઓજાણ્યામાય હોરગા દૂતહા ગાવાર ચાકરી કોઅયીહી.
કાહાકા જ્યો વાતો કેવળ પ્રભુવા નોજરેમાયજ નાંય, બાકી માઅહા નોજરેમાયબી હારી હેય, આમા ચ્યે વસ્તુહુલ હારિરીતે કોઅરાહાટી પોતે દિયાન દેજહે.
તોવે માયે તારાત તોપાય માઅહે દોવાડયે, એને તુયે હારાં કોઅયા કા યેનો, આમી આમા બોદે ઈહીં પોરમેહેરા હામ્મે હેજે, કા જીં કાય પોરમેહેરે તુલ આખ્યાહા ચ્યાલ આખ.”
યાહાટી કા માન જોવે હાદ્યો તોવે કાયજ નાંય આખ્યાં વોગાર આમી આંય યેનો, આમી આંય પૂછતાહાવ કા માન કોઅહા કામાહાટી હાદલો હેય?”
ઈ વાત બોદા યાફા શેહેરામાય ફેલાય ગીયી; એને બોજ લોકહાય પ્રભુ ઈસુ બોરહો કોઅયો.
લુદ્દા શેહેર યાફા શેહેરા પાહે આતા, શિષ્યહાય ઈ વોનાઈન કા પિત્તર તાં હેય, બેન માઅહે દોવાડીન ચ્યાલ વિનાંતી કોઅયી, “જલદીથી જલદી આમાહાપાય યેય જો.”
એને ચ્યાજ દિહીહયામાય જોવે લગભગ યોક હોવને વિહી વિસ્વાસી યોખઠા આતા, તોવે પિત્તર ચ્યાહા વોચમાય ઉબો રોયન આખા લાગ્યો.
યાફા શેહેરામાય તબીથા નાંવા યોક વિસ્વાસી બાય આતી, યુનાની ભાષામાય ચ્યે નાંવ દરકાસ હેય, તબીથા એને દરકાસ યા બેની નાંવહા મતલબ “હરણી હેય”, તી બોજ હારેં-હારેં કામે એને મોદાત કોઅતી આતી.
રોમ શેહેરામાઅને કોલહાક વિસ્વાસ્યા વોનાયા આમા તાં યેય રીયહા એને ચ્યા આમહાન મિળાં એને આમહાન રોમ લેય જાંહાટી અપ્પિયુસ ગાવા બાજાર એને તીન-સરાઈ નાંવા જાગાહુદુ યેના. ચ્યાહાન દેખીન પાઉલે પોરમેહેરા ધન્યવાદ કોઅયા એને બોજ ઉસરાય ગીયો.