31 એને યા દુનિયામાય જીં કાય આમહાપાય હેય, આમહાન ચ્યાલ બોજ કિમતી નાંય હોમજાં જોજે, કાહાકા જીં કાય યા દુનિયામાય હેય, તી બોદા નાશ ઓઅય જાઅરી.
દુનિયા એને દુનિયા વાસના મિટાય રિઅલી હેય, બાકી જો પોરમેહેરા ઇચ્છા પુરી કોઅહે, તો સાદામાટે બોની રોય.
બોદયે વાતહે છેવાટ તારાત ઓઅનારો હેય, યાહાટી સંયમ ઓઇન પ્રાર્થનાયેહાટી જાગતા રા.
બાકી હાચ્ચાઇ તે ઈંજ હેય કા તુમહાન તે આપહે યેનારો હાકાળ્યા જીવના બારામાય બી કાયજ નાંય માલુમ હેય, તુમા તે દુમાડા હારકા હેય, જીં વાયજ વાઆ લોગુ દેખાયેહે, પાછા નાંય દેખાય.
યાહાટી હાચવીન રા, એહેકોય નાંય બોને કા તુમહે મોન હોદથી વદારે ખાઅના પિઅના એને સાકટ્યા, એને યા જીવના ચિંતાકોય દાબાય જાહા, એને તો ન્યાયા દિહી તુમહાવોય ફાંદા હારકો અચાનક યેય પોડી.
કાહાકા પવિત્રશાસ્ત્ર ઈ આખહે, “બોદા લોકહા જીવ ગાહીયા હારકા હેય એને ચ્યાહા બોદી સોબા ગાહીયા ફુલા હારકી હેય, ગાહીયા ઉખાય જાહાય, એને ફુલેં ટુટી પોડતેહે.
તે પાછે મા ઇનામ કાય હેય? ઈંજ કા આંય ઈસુ ખ્રિસ્તા હારી ખોબારે પ્રચાર પોયહા લેયા વોગર કોઉ, ઈંજ કારણ હેય કા જોવે આંય હારી ખોબારે પ્રચાર કોઅતાહાંવ તે આંય કોયદિહી મા ઓદિકારહા માંગ નાંય કોઉ.
ઓ વિસ્વાસી બાહાહાય, આંય ઈ આખતાહાવ, કા ખ્રિસ્તા પાછો યેઅના માય આમી વોદારી સમય નાંય રિઅલો હેય, યાહાટી તુમહે વોરાડ ઓઅઇ ગીયાહા કા નાંય, યા બારામાય વોદારી ચિંતા નાંય કોઅના, બાકી પ્રભુ સેવા કોઅરાહાટી વિચાર કોઅતે રા.
એને રોડનારા ઓહડા રોય, જાણે રોડેજ નાંય, એને આનંદ કોઅનારા એહેકોય રોય, જાણે આનંદ નાંય કોઅતા ઓરી એને વેચાતાં લેનારા એહેકોયન રોય કા જાણે ચ્યાહાપાય કાયજ નાંય હેય
એને ઈ વાકય “યોકદા પાછા” યે વાતેલ દેખાડેહે, કા જ્યો વસ્તુ આલાવલ્યો જાત્યોહો, ચ્યે બોનાડલ્યો વસ્તુ ઓઅના લીદે ઓટાડી દેવાયી એટલે જીં નાંય આલાવલી જાઅરી, તીં બોની રોય.