6 પાછે પાચહોવ કોઅતા વોદારે શિષ્યહાન યોકહાતે દેખાયો, ચ્ચામાઅને બોજ લોક આમી લોગુ જીવતા હેય, એને કોલહાક લોક મોઅઇ ગીયા.
તોવે ઈસુવે ચ્યેહેન આખ્યાં, “મા બીયહા, મા શિષ્યહાન જાયન આખા કા ગાલીલ ભાગામાય જાય તાં માન દેખી.”
આમી તુમા જાયા, એને પિત્તર એને ઈસુવા બિજા શિષ્યહાન જાયને એહેકેન આખા કા, ઈસુ જીવતો હેય, તો ગાલીલ ભાગામાય જાય રીયલો હેય, એને તુમા બોદહાલ બી તાં જાં પોડી, તુમા ચ્યાલ તાં એઅહા, જેહેકોય ચ્યાય મોઅરા પેલ્લા તુમહાન આખલા આતા.”
યાહાટી દાઉદ રાજા તે પોરમેહેરા મોરજી પરમાણે ચ્યા સોમાયામાય સેવા કોઇન મોઅઇ ગીયો, એને ચ્યા આગલ્યા ડાયહા આરે દાટાયો.
એને ચ્યે આખરી, “ચ્યા યેઅના વાયદા હાચ્ચા નાંય હેય, તો કોદહીજ નાંય યેઅરી, આમા એહેકેન આખજેહે કાહાકા જોવેને આગલ્યા વડીલ મોઅઇ ગીયા, જ્યા બોજ સમયા પેલ્લા રોતા આતા, તોવેને બોદા કાય જેહેકેન તેહેકેનુજ હેય. વસ્તુ તોહડયો હેય, જેહેકેન ચ્યો કાયામન્યો રિયહો, જોવેને પોરમેહેરે દુનિયા બોનાડયાહા.”
ઓલહાંજ નાંય બાકી જ્યેં માઅહે ખ્રિસ્તાવોય બોરહો કોઅનારે મોઅઇ ગીયહેં, તે ચ્યે બી નાશ ઓઅય ગીયે.
પાછે માંડયે પોડીન મોઠેરે બોંબલ્યો, “ઓ પ્રભુ, યા પાપાહાટી તું ચ્યાહાન માફ કોઇ દે.” એહેકોય આખીન તો મોઅઇ ગીયો.
આમહાન જીં પ્રભુ ઈસુ પાઅને શિક્ષા મિળલી હેય, ચ્યાપરમાણે આમા તુમહાન આખજેહે કા, આપા, જ્યેં જીવતે હેય, એને જ્યેં પ્રભુ ઈસુ પાછા યેયના લોગુ જીવતે રોય, તો જ્યેં મોઅઇ ગીઅલે હેય ચ્યાહા કોઅતા પેલ્લા ઈસુઆરે નાંય મિળહું.
ઓ વિસ્વાસી બાહાહાય, આમહે મોરજી હેય કા જ્યેં મોઅઇ ગીયે ચ્યા બારામાય તુમહાન જાણ જોજે, એહેકેન નાંય ઓઅય કા તુમહાન ચ્ચાહા રોકા શોક કોઆ જ્યાહાન આશા નાંય હેય, કા ચ્યે મોઅલા માઅને પાછો જીવતે ઓઅનારે હેય.
બાકી આસલી ઈ હેય કા પોરમેહેરાય હાચ્ચાંજ ખ્રિસ્તાલ મોઅલા માઅને પાછો જીવતો કોઅયો, એને જ્યા લોક મોઅઇ ગીઅલે હેય ચ્યાહામાઅને પાછો જીવતો ઓઅનારો પેલ્લો માઅહું હેય.