2 તુમા જાંઅતેહે, કા જોવે તુમા અવિસ્વાસી આતા, મુર્તિહી પાછલા જેહેકોય કોઆડતે આતેં તેહેકોયનુજ કોઅતે આતેં.
કાહાકા તુમા લોકહાય અવિસ્વાસી ઇચ્છા પરમાણે કામ કોઅરા, એને વ્યબિચારા ખારાબ ઇચ્છાયો, વિષયવાસના, ભોગ વિલાસ, પિદાડ, એને ધિક્કારપાત્ર મુર્તિપુજા માય જો સમય વિતાવ્યો, તો બો જાયો.
કાહાકા ચ્યા લોક બીજહાન આખતાહા કા જોવે આમા તુમહેપાય યેના તોવે તુમહાય કેહેકેન આમહાન આવકાર કોઅયા, એને કેહેકેન તુમા મુર્તિપાઅને દુર ઓઇન હાચ્ચાં જીવતા પોરમેહેરા સેવા કોઅરાહાટી પોરમેહેરાપાય વોળી યેના.
વિતી ગીઅલા સમયામાય તુમા પોરમેહેરાલ નાંય જાંઅતે આતેં, ચ્યે સમયમાય તુમા ચ્યા દેવી દેવતાહા ગુલામ આતેં, જ્યેં આસલીમાય પોરમેહેર નાંય આતેં.
એને પેલ્લા તુમહેમાય બી કોલહાક ઓહડા લોક આતા, બાકી તુમા પ્રભુ ઈસુ ખ્રિસ્તા નાવાકોય એને આમહે પોરમેહેરા આત્માકોય તુમહે પાપ દોવાય ગીયહા, એને તુમહાન પવિત્ર બોનાવ્યાહા એને પોરમેહેરા હામ્મે ન્યાયી ઠોરવ્યાહાં.
તુમા જાંઅતાહા કા વિતી ગીઅલા સમાયમાય તુમા યોક નોકામ્યા જીવન જીવતા આતા, યોક ઓહડો તરીકો જો તુમહે વડીલાહાથી દેનલો આતો, બાકી તુમહાન ચ્યા નોકામ્યા જીવનથી છોડવી લેદલા ગીયા. તુમહાલ હોના કા ચાંદી જોહડી નાશ ઓઅય જાનારી વસ્તુહુથી નાંય વેચાતાં લેદહા,
કાહાકા આપાબી વિસ્વાસી બોના પેલ્લા, મૂર્ખ, પોરમેહેરા આગના નાંય માનનારા, લોકહાકોય છેતરાય ગીઅલા આતા, એને બોદયે જાત્યે ખારાબ કામે કોઅરાહાટી એને જ્યાહાકોય મોજશોક કોઅતા આતા. આપા આગલ્યા સમયમાય જુઠો વેવહાર કોઅનામાય એને ઈર્ષા કોઅનામાય કાડતા આતા, એને લોક આપહાન નાકાર કોએ, એને આપા લોકહાન નાકાર કોઅજે.
પોરૂષી લોકહા પાયને દુઉ રા, એલા આંદળા વાટ દેખાડનારા હેતા, જોવે આંદળા આંદળાલ લેય જાય તોવે બેની ખાડામાય પોડી.