Farisey ayakça durardı da bölä dua edärdi kendi-kendinä: „Allahım, şükür ederim sana, ani diilim kalan insan gibi: hırsız, kelepirci, orospu, eki nicä bu harççı.
Ölä ki, sana yok afetmäk, bey adam, kim dä sän olsan, eer maana bularsaydın. Zerä, başkasına maana bulurkan, kendi-kendini kabaatlandırêrsın, zerä sän, ani maana bulêrsın, kendin dä hep onu yapêrsın.