18 Geldi İoan, ne iyärdi, ne içärdi, deerlär: „Onda var fena duh“.
18 Гелди Иоан, не ийӓрди, не ичӓрди, деерлӓр: „Онда вар фена дух“.
O Allahın önündä olacek bir büük adam. İçmeyecek şarap hem başka sersem edän içkileri. Taa duumaktan o dolu olacek Ayoz Duhlan.
İoan giiyimniydi devä yapaasından rubaylan hem kuşanıktı deridän kayışlan. Onun imeesi – çekirgelär hem kır arı balı.
Çoyu onnardan deyärdilär: «Onda var fena duh, O bir deli. Neçin sesleersiniz Onu?»
İudeylär buna cuvap ettilär: «Dooru demedik mi biz, ani Sän samariyalıysın, hem ani Sendä var fena duh?»
İnsan cuvap etti: «Diil mi fena duh Sendä? Kim bakêr Seni öldürmää?»
Etär, ki üürenici üüredicisi gibi olsun, hem çırak olsun çorbacısı gibi. Eer ev çorbacısına Veelzevul dediysedilär, nekadar taa çok evdekilerinä deyeceklär!
Ama kendi güüdemi sert kullanêrım da zapta tutêrım. Zerä istämeerim, ki nasaat edip başkasına, sonda kendim bir tarafta kalayım.
Açan Pavli butürlü dooruluunu çıkarardı, Fest büük seslän dedi: «Pavli, sän deliysin! Senin çok üürenmişliin seni akıldan çıkarêr!»
Ama fariseylär deyärdilär: «O fena duhları çıkarêr fena duhların öndercisinin kuvedinnän!»
„Çaldık sizä kavallan, oynamadınız; çaldık sizä gamnı türkü, aalamadınız“.
Bilgiçlär, ani geldilär İerusalimdän, deyärdilär, ani O Veelzevuldan tutulu, hem ani fena duhları çıkarêr fena duhların öndercisinin kuvedinnän.
«Şindi haliz annêêrız, ani Sendä var fena duh, – dedi iudeylär. – Avraam öldü, proroklar öldülär, ama Sän deersin: „Kim tamannêêr Benim sözümü, o hiç ölmeyecek“.