Bir günü, açan İisus üüredärdi insanı, fariseylär hem zakon üüredicileri, ani geldiydilär Galileyanın hem İudeyanın hepsi dolay küülerindän hem İerusalimdän, durardılar orada. Saabinin kuvedi Onunnandı, insanı alıştırmaa deyni.
Siz sä bir seçilmiş senselä, Padişahın popazları, bir ayoz millet, Allahın kendi insanıysınız. Seçildiniz, ki haberleyäsiniz şannı yaptıklarını Onun, Angısı çaardı sizi karannıktan Kendi şaşılacak aydınnıına.
Açan karı gördü, ani tutuldu, yaklaştı İisusa, titireyeräk düştü Onun ayaklarına da söledi hepsi insana, ne beterä o diidi Ona, hem nicä hemen alıştı hastalıından.