Sora aldı bir ekmek, şükür etti Allaha, kırıp, onu verdi üürenicilerinä da dedi: «Bu – Benim güüdäm, ani veriler sizin için. Bunu yapasınız Benim anılmam için».
Kim günü gündän seçer, Saabi için ölä yapêr. /Kim günü gündän seçmeer, Saabi için seçmeer./ Kim iyer, Allah için iyer, zerä Allaha şükür eder. Kim imeer, Allah için imeer, o da Allaha şükür eder.
Sora sımarladı insan otursun çimen üstünä. Aldı beş ekmää hem iki balıı, kaldırdı bakışını gökä, iisözledi da, kırıp ekmekleri, verdi üürenicilerinä. Üürenicilär payettilär insana.