37 İisus yaptı çok nışannar onnarın önündä, ama onnar hep okadar inanmardılar Ona,
37 Иисус йапты чок нышаннар оннарын ӧнӱндӓ, ама оннар хеп окадар инанмардылар Она,
Avraam cuvap etti: „Eer seslämärseydilär Moiseyi hem prorokları, eer ölülerdän dä birkimsey dirilärseydi, inanmayaceklar“».
Eer yapmayaydım onnarın arasında ölä işlär, ani başka kimsey yapmadı, olmayaceydı günahları. Ama şindi hem gördülär, hem azetmedilär Bendän hem Benim Bobamdan,
Kendikilerinä geldi, kendikileri Onu kabletmedi.
Bilerim, ani herzaman işidersin Beni, ama bunu deerim bu insan için, ani burada durêr, ki onnar inansınnar, ani Sän Beni yolladın».
Ozaman İisus başladı azarlamaa kasabaları, neredä en çok kudretli işlär yaptı, zerä günahlarından Allaha dönmedilär:
İisus yaptı bu ilk nışanı Galileyanın Kana küüyündä. Bununnan açtı Kendi metinniini, da üürenicileri inandılar Ona.
Çok insan gidärdi Onun ardına, zerä görärdilär nışannarı, ne yapardı hastalarlan.
Nekadar vakıt aydınnık sizinnän, inanın aydınnıı, aydınnıın oolları olasınız deyni». İisus söledi bu lafları, sora gitti da saklandı onnardan.
tamannansın deyni prorok İsayanın sözü, ani dedi: «Saabi, kim inandı bizim nasaatımızı? Kimä açıldı Allahın kuvedi?»