Çorbacılık skemnesinin, dört yaratıın hem aksakalların arasında bir Kuzu gördüm, Angısı ayakça durardı, sansın kesilmişti. Onun vardı edi buynuzu hem edi gözü, angıları Allahın edi Duhu, yollanılmış bütün er üstünä.
deyeräk: «Şükür ederiz Sana, Saabi Allah, Çokkudretli, Kim var, Kim vardı /hem Kim gelär/. Zerä Sän kablettin büük kudredini da başladın padişahlık etmää.
Bu dört yaratıın herbirindä vardı altışar kanat. Doz-dolay, dışandan hem içyandan, doluydular gözlän. Gecä-gündüz durmamayca deyärdilär: «Ayoz, ayoz, ayoz Çokkudretli Saabi Allah, Kim vardı, Kim var hem Kim gelär».
Onun aazından bir bilenik kılıç çıkêr, ki onunnan milletleri düüsün, da Kendisi bir demir bastonnan güdecek onnarı. Kendisi dä çiineyecek şarapanayı, neredä yapılêr Allahın, Çokkudretlinin, kızgın üfkesinin şarabı.
Onuştan onnar bulunêrlar Allahın çorbacılık skemnesinin karşısında da izmet ederlär Ona gecä-gündüz Onun Ayoz binasında. Çorbacılık skemnesindä Oturan çadırını onnarın üstünä gerecek.
Zerä Kuzu, ani bulunêr çorbacılık skemnesinin ortasında, onnarı güdecek da götürecek yaşamak suyunun sızıntılarına. Allah silecek her yaşı onnarın gözlerindän».
Bunnar, kim bulaştırmadı kendini karılarlan, zerä onnar temizdir. Giderlär Kuzunun ardına, nereyi O gider. Onnar satın alınmış insan arasından, nicä ilk duumuşlar Allaha hem Kuzuya.