11 Sevgili kardaşlar! Çünkü Allah bizi bölä sevdi, biz dä lääzım biri-birimizi sevelim.
11 Севгили кардашлар! Чӱнкӱ Аллах бизи бӧлӓ севди, биз дӓ лӓӓзым бири-биримизи севелим.
Biri-birinizä dayanın, eer birkimsey küstüysä başkasına, siz dä biri-birinizi afedin, nicä Saabi sizi afetti.
Vererim sizä bir eni sımarlamak: Sevin biri-birinizi. Nicä Bän sevdim sizi, ölä siz dä sevin biri-birinizi.
Onun sımarlaması budur: inanalım Onun Ooluna, İisus Hristoza, hem sevelim biri-birimizi, nicä O sımarladı bizä.
O cuvap etti: «O, kim yardım etti ona». Ozaman İisus cuvap etti: «Git, sän dä ölä yap».
Hertürlü acılamak, kızgınnık, üfkä, baarmak, fena laf hem hertürlü kötü neet sizdän uzak olsun.
Sevgili kardaşlar! Yazêrım sizä diil bir eni sımarlamak, ama eski sımarlamayı, ani siz baştan kablettiniz. Eski sımarlamak o sözdür, ani /taa baştan/ işittiniz.
Budur haber, ani baştan işittiniz: biri-birimizi sevelim.
Sevgili kardaşlar! Sevelim biri-birimizi, zerä sevgi – Allahtan. Hepsi, kim sever, o Allahtan duulmuş, da Allahı tanıyêr.
Şindi yalvarêrım, çorbacıyka, – diil ani yazêrım sana bir eni sımarlamak, ama onu, ne baştan kablettik, – sevelim biri-birimizi.