2 «Ӂаным аӂыйэр бу инсана, зерӓ ӱч гӱн дурэрлар йанымда, да йок не исиннӓр.
2 «Canım acıyêr bu insana, zerä üç gün durêrlar yanımda, da yok ne isinnär.
Гӧрӱп алай-алай инсан, ӂаны аӂыды оннара, зерӓ оннар зеетленмишти хем даалмышты, ниӂӓ гӱдӱӂӱсӱз койуннар.
О йалпак олабилир билгисиз хем шашырык оланнарлан, чӱнкӱ кендиси дӓ вар сарылы йуфкалыклан.
Биздӓ вар ӧлӓ бир Баш попаз, Ангысы йок насыл аӂымасын бизи зайыфлыкларымызда, зерӓ О дененмиш олду хербир иш ӱзерӓ бизим гиби, салт гӱнах йапмады.
Озаман калкып-гитти бобасына. Таа узактайкан, бобасы гӧрдӱ ону, ӂаны аӂыды, чыкты качарак она каршы, куӂаклады да ӧптӱ.
Ачан Сааби гӧрдӱ карыйы, ӂаны аӂыды она да деди: «Аалама!»
Чок сыра дух атэр ону атешӓ хем су ичинӓ, ӧлдӱрсӱн дейни. Еер йапабилӓрсейдин бишей, аӂы да йардым ет бизӓ!»
Ачан чыкты кайык ичиндӓн, Иисус гӧрдӱ чок инсан. Ӂаны аӂыды оннара, зерӓ оннар ниӂӓ гӱдӱӂӱсӱз койуннарды. Башлады оннары ӱӱретмӓӓ хертӱрлӱ ишлӓр.
Ама Иисус кайыл олмады да деди: «Гит евӓ да сӧлӓ кендикилеринӓ хепсини, не Сааби йапты сана хем несой аӂыды сени».
Иисусун ӂаны аӂыды да, узадып елини, дииди она да деди: «Истеерим, паклан!»
Иисусун ӂаны аӂыды, да дииди оннарын гӧзлеринӓ. Кӧӧр оланнар чабук гӧрмӓк едендилӓр. Оннар гиттилӓр Онун ардына.
Ачан чыкты кайык ичиндӓн, Иисус гӧрдӱ чок инсан. Ӂаны аӂыды оннара, да алыштырды хасталары.
Онуштан О лӓӓзымды хербир иш ӱзерӓ бензесин кардашларына, ки олабилсин Аллахын изметиндӓ бир инанч хем аӂыйан Баш попаз да усландырсын Аллахын ӱфкесини инсанын гӱнахлары ичин.
Гиттилӓр кайыклан бир сапа ерӓ, ки олсуннар йалныз.
Еер бракарсам, аач гитсиннӓр евӓ, йолда байылаӂэклар, зерӓ кимилери узактан гелди».