32 Бу олду, ки таманнансын о сӧз, ани сӧледийди Иисус, ачан ачты, не ӧлӱмнӓн ӧлеӂек.
32 Bu oldu, ki tamannansın o söz, ani sölediydi İisus, açan açtı, ne ölümnän ölecek.
Ниӂӓ Моисей калдырды йыланы чол ердӓ, хеп ӧлӓ лӓӓзым калдырылсын Адам Оолу да,
«Билерсиниз, ани ики гӱндӓн сора Паскеллӓ йортусу олаӂэк? Озаман Адам Оолу даавайа верилеӂек, ставроза герилмиш олсун».
да Ону йабанӂыларын елинӓ вереӂеклӓр, ки гӱлмӓӓ алсыннар, камчыйлан дӱӱсӱннӓр да ставроза герсиннӓр, ама О ӱчӱнӂӱ гӱнӱ дирилеӂек».
Ӧлӓ ки, Иисус оннара деди: «Ачан калдыраӂэныз йукары Адам Оолуну, озаман аннайаӂэныз, ани Бӓним, хем ани йапмээрым бишей Кенди башыма, ама лафедерим ону, не ӱӱредер Бени Бобам.
«Тӓ, биз гидериз Иерусалимӓ. Адам Оолу верилеӂек бӱӱк попазларын хем билгичлерин елинӓ. Ону ӧлӱмӓ даава едеӂеклӓр да йабанӂыларын елинӓ вереӂеклӓр.
Христос куртарды бизи Законун бетвасындан, ачан О бетвалы олду бизим ичин. Зерӓ вар йазылы: «Бетвалы хепси, кимин ӧлӱсӱ аачта асылы».
Ачан ташлан ӧлдӱрӱрдӱлӓр Стефаны, кендиси дуа едӓрди да дейӓрди: «Сааби Иисус, каблет беним духуму!»
Иудейлӓр ӂувап еттилӓр: «Бакмээрыз бир ии иш ичин ташлан Сени дӱӱмӓӓ, ама Аллахы кӧтӱлемӓк ичин, зерӓ Сӓн адамсын, ама Кендини Аллах йапэрсын».
Иудейлӓр енидӓн таш алдылар, ташлан урсуннар Она.
Лафетмеерим хепсиниз ичин. Бӓн билерим оннары, кими айырдым, ама лӓӓзым таманнансын Айоз Йазылар, ани деер: „О, ким екмееми ийер, о тепмеледи Бени“.
Озаман Пилат деди: «Алын ону да даава кесин кендиниз сизин законунуза гӧрӓ». Ама иудейлӓр дедилӓр: «Бизим йок доорулуумуз ӧлдӱрмӓӓ кимсейи».
Сӧледи буннары, ки гӧстерсин, несой ӧлӱмнӓн Петри метиннейеӂек Аллахы. Буннары сӧледиктӓн сора деди она: «Гел Беним ардыма».