6 Бӓн ектим тоому, Аполлос йыслады, ама Аллах бӱӱттӱ.
6 Bän ektim toomu, Apollos yısladı, ama Allah büüttü.
Ама Аллах йапты инанӂы оласыныз Иисус Христоза. Онда, Ким олду бизим ичин Аллахтан аарифлик, доорулук, айозлук хем куртулмак.
Диилим ми бӓн сербест? Диилим ми апостол? Гӧрмедим ми бӓн Иисусу, бизим Саабийи? Диилсиниз ми сиз – беним изметимин мейвасы Саабидӓ?
Ачан Аполлос Коринф касабасындайды, Павли гечти ич долайлардан да гелди Ефес касабасына. Орада булду биркач ӱӱрениӂи.
Сеслейип бу лафлары, оннар усландылар да метиннедилӓр Аллахы, дейип: «Гӧрӱнер, ани тайфӓннара да Аллах верди колайлык, дӧнсӱннӓр Она гӱнахларындан да йашамак еденсиннӓр».
Зерӓ Ии Хабери гетирмедик сизӓ салт лафлан, ама куветлӓн, Айоз Духлан хем чок каави инаннан, ниӂӓ билерсиниз, несой гӧтӱрдӱк кендимизи сизин хатырыныз ичин, ачан сиздейдик.
Зерӓ кыйышаӂам лафетмӓӓ салт о ишлӓр ичин, не Христос йапты, бени кулланарак, ки миллетлӓр Ону сеслесиннӓр, лафларымнан хем ишлеримнӓн,
Павли селӓмнеди оннары, сора хепсини аннатты, не йапты Аллах тайфӓннарын арасында онун изметчилииннӓн.
Бир иудей, ады Аполлос, дуумасы Александрийа касабасында, бир лаф устасы, ани ии билӓрди Айоз Йазылары, гелди Ефес касабасына.
Аллахтан коркан бир кары, ады Лидийа, кып-кырмызы без сатыӂысыйды Фийатира касабасындан, сеслӓрди бизи. Сааби ачты онун ӱреени, ки есап алсын Павлинин лафларыны.
Етишип орайы, топладылар клисейи да аннаттылар хепсини, не Аллах йапты оннарлан хем ниӂӓ ачты башка миллетлерӓ инан капусуну.
Не демӓк истеерим, сиздӓ деерлӓр: «Бӓн Павлининим!», «Бӓн Аполлосунум!», «Бӓн Кифаныным!» йада «Бӓн Христозунум!»
Ӧлӓ ки, ким екти хем ким дӓ йыслады – оннар бишей диил, ама Аллах, Ани бӱӱттӱ, О – ӂӱмнӓ.
Олсун Павли, олсун Аполлос, олсун Кифа, олсун дӱннӓ, олсун йашамак, олсун ӧлӱм, олсун шиндики ишлӓр йада гелӓн ишлӓр, хепси сизиндир.
ки инаннан Христос сизин ӱреклериниздӓ йашасын.