8 आ देखर समोन पतरस ईसु क पगा म पड़गो अर बोल्यो, “परबु म पापी हूँ मेरूँ दूर रेह्ओ।”
जद म बिनै देख्यो जणा बिका पगा म मरेड़ा मिनख की जंय्यां पड़गो। अर बो आपको दाइणो हात मेर प धर मेरूँ बोल्यो, “डरै मना। म पेलो अर आखरी हूँ।
अर चेला ओ हेलो सुणर बोळा डरग्या अर उंदा मुंडै गिरगा।
मरीयम जठै ईसु हो बठै पुगर बिनै देखताई बिकै पगा म पड़र कही, “परबु, ज थे अठै होता जणा मेरो भाई कोनी मरतो!”
जणा बो सुबेदार ईसुऊँ बोल्यो, “म्हराज म इ जोगो कोनी क थे मेरै घरा पधारो। थे तो अठैऊँई आदेस करद्यो जणा मेरो दास निरोगो होज्यासी।
बे घर म जार बि टाबरनै बिकी माँ मरीयम कनै देख्या, अर बि टाबर क आगै धोक खाई। अर आप-आपका झोळानै खोलर बिकै सोनो, लोबान अर धूप की भेंट चढाई।
हाल तो आपा परमेसर क बारां म सगळी बाता आदी-अधुरी समजा हां जंय्यां धुँधळा सिसा म चिजा दिखै। पण बो टेम आसी जद आपा परमेसरनै आमै-सामै देखस्यां। हाल म जोक्यु जाणू हूँ बो अधुरो ह पण बि टेम म सक्यु सूल जाणस्युं जंय्यां परमेसर मनै जाणै ह।
जणा बे दुसरी न्याव प सवार आपका सात्यानै इसारो कर मदद ताँई बुलाया अर बे दोन्यु न्यावानै अत्ती ठाडी भरली क न्याव डूबबा लागगी।
इकी आ बजे ही क बो अर बिकै सागैहाळा अत्ती मछ्या पकड़ी जणा बानै ताजूब होयो हो।