6 जणा बो बाऊँ बोल्यो, “न्याव क दाया नाकै जाळ फेको अर थानै मिलसी।” जणा बिका बोल्या गेल बे जाळ फेक्या पण बोळी मछ्या की बजेऊँ बे जाळनै पाछा कोनी खींच सक्या।
बोळाजणा बिकी बाता प बिस्वास कर्या अर हात्युहात बतिस्मो ले लिआ, अर बि दिन करीब तीन झार मिनख बाकी टोळी म सामिल होया।
पण जत्ता बाकी सुण्या हा बामै बोळाजणा बिस्वास कर्यो जिऊँ बाकी गिणती बढर करीब पाच झार होगी।
ईसु की माँ नोकर-चाकराऊँ बोली, “जोक्यु बो थानै करबा ताँई बोलै बंय्यांई करज्यो।”
अर जद मी बरस्यो, बाढ आई, भाळ की फटकार लागी जणा बो घर ढेग्यो।”