6 अर जद पोलुस बापै हात धर्यो जणा बापै पबितर आत्मा उतर्यो। बे भात-भात की बोली बोलबा लागगा अर परमेसर का चोखा समचार को हेलो पाड़बा लागगा।
अर आनै भेजेड़ा चेला क सामै लेज्यार खड़्या कर दिआ जणा बे बापै हात धर'र अरदास कर दिनी।
बे सगळा पबितर आत्माऊँ भरगा अर जंय्यां पबितर आत्मा बानै बोलबा की सक्ति दि बे बंय्यांई दुसरी भासा म बोलबा लाग्या।
मिनखा क सीर प आसिरबाद देबा ताँई हात म्हेलर बानै परमेसर की सेवा म देबा ताँई तावळ मना करजे। दुसरा क पाप म सामिल मना होए, खुदनै पबितर बणायो राख।
मेर प बिस्वास करबाळा म अ सेलाणी होसी क बे मेरा नामऊँ ओपरी बलायानै भगासी अर बे नई-नई भासा बोलसी।
जणाई म तनै याद दिआऊँ क, बि बरदाननै थाम्यो राख, जिनै परमेसर तनै बि टेम दिओ हो जद म तेर प हात धर्यो हो।
इकै पाछै हनन्या खड़्यो होर बि घर म गयो जठै साऊल हो अर बिपै आपका हात धर'र बोल्यो, “मेरा लाडला बिस्वासी भाईड़ा, मनै परबु ईसु जखो गेला म तेरै सामै परगट होयो हो बो भेज्यो ह, जिऊँ तू ओज्यु देखबा लागै अर पबितर आत्माऊँ भर जावै।”
अर बे कुल मिलार करीब बारा जणा हा।