2 ऊ ओइन्हे दृष्टान्तसे बहुत्ते बात सिखैलाँ, अपन शिक्षामे ऊ असिक कलाँ,
2 उ ठाउँम येशू मनैन धेर आहानम असिक सिखाइलग्ल:
येशू ओइन्हे जवाफ देलाँ, “मै तुहुरिन्हे परमेश्वरके राजके बारेम नुकल बात बुझैनु। पर दोसुरजाने, जेने परमेश्वरके बारेम नै जन्थाँ। ओइन्से मै सक्कु बात दृष्टान्तमे बत्वैथुँ।
यकर लग येशू ओइन्हे अपन थेन बलैलाँ, और एकथो दृष्टान्त कहिके बात बत्वैलाँ। शैतान भूत्वनहे कसिके निकारे सेकी? ओइने ते ओकर अपने हुइँत!
तब् चेलनके आके हुँकिन्हे पुँछ्लाँ, “अप्नि ओइन्से काकरे दृष्टान्तमे बात बत्वैथी?”
येशू उ मनैनहे बहुत्ते चिज दृष्टान्तमे बतैलाँ, और कलाँ, “एकथो किसान अपन खेट्वामे कौनो बिया बुई निक्रल।
तब् शिक्षा देती येशू कलाँ, “यहूदी कानुनके गुरुनसे हौश्यार रहो! ओइने यी बात मन परैथाँ, कि सार्वजनिक ठाउँमे मनै ओइन्हे झोहर और महिँगा लुग्गा घालल देखिँत। और ओइन्हे यी मजा लग्थिन कि बजारमे मनै ओइन्हे आदरसे नमस्कार करिँत्।
येशू यी बात कहिके सेक्लाँ ते भीड़के मनैनहे हुँकार शिक्षा सुनके अचम्म लग्लिन।
आब यहूदी प्रधान पुजारी येशूहे हुँकार चेलनके बारेम और हुँकार देगिलक शिक्षाके बारेमे पुँछल।
“सुनो! एकथो किसान अपन खेट्वामे कौनो बिया बुई निक्रल।
येशू अपन चेलनके संग कफर्नहुम नगरमेसे निकरगिलाँ, तब् ओइने यहूदिया प्रदेश हुइती यर्दन लदियक दोसुर पाँजर गैलाँ। एकचो फेनदोस्रे मनैनके भीड़ हुँकार चारु ओहोँर जमा होगिलिन, और येशू अपन तरिकासे ओइन्हे शिक्षा देहे लग्लाँ।
यकरपाछे येशू यहूदी धर्म-गुरुनसे दृष्टान्तमे बात बत्वाई लग्लाँ। ऊ कलाँ, “एकथो मनैया अंगुरके बारी लगाइल, ऊ बारीक चारु ओहोँर पठरक देवाल बनाइल, और एकथो कोल्हु बनाइल। बारीक चारु ओहोँरसे अख्वारी करक लग ऊ एकथो अँट्वा बनाइल। तब् ऊ बारीहे कौनो किसानहुँक्रिहिनहे दैदेहल, और नम्मा यात्रक लग दूर परदेशमे चलगिल।