41 येशू ओइन्से लगभग तीस मिटर दूर जाके ठेहुनी टेकके प्राथना करलाँ,
41 येशू अप्नजुन टनिक दूर जाक ढोक्र्यागैल ओ परमेश्वरसे प्रार्थना करलग्ल,
तब् ऊ थोरचे आघे जाके लम्पसार होके असिके प्राथना करलाँ, “हे मोरिक बाबा, हुई सेकी कलेसे यी खोरिया मोरिक थेनसे हट्जाए। तभुन फेन मोरिक इच्छा करल हस नै होए, पर तोरिक इच्छा करल हस होए।”
तब् येशू थोरचे दूर गैलाँ। और ऊ अपन ठेहुनी टेक्लाँ, और अपन मुह धर्ती ओहोँर झुकैलाँ, और परमेश्वरसे प्राथना करलाँ।
फरिसी दलके मनैया ठरह्याके अपन मनमने असिक प्राथना करल, ‘हे परमेश्वर, मै अप्निहे धन्यवाद देहतुँ, मै औरे मनैन हस खराब काम करुइया, अन्यायी, व्यभिचारी या यहे कर उठुइयक हस फेन नै हुइतुँ।
पर कर उठुइया भर दूरे ठरह्याके स्वर्ग ओहोँर हेरना फेन हिम्मत बिना कर्ले दुखि होके असिक कती अपन छाती ठठाइल, ‘हे परमेश्वर, मै एकथो पापी हुइतुँ। मोरिक उप्पर दया करो, और महिन्हे माफ करदेऊ।’
तब स्तिफनस ठेहुनी टेकके बरका स्वरमे चिल्लाके कहल, “हे प्रभु, यी पापके लग यनहे दण्ड ना देबी।” अतरा कहिके सेकके स्तिफनस मुगिलस।
पर पत्रुस उ सक्कुहुनहे बाहेर पठाके ठेहुनी टेकल, और प्राथना करल, और उ लाहाश ओहोँर घुमके कहल, “तबीता, उठो!” तब् उ लौँदी आँखी उघारल, और पत्रुसहे देख्के उठ्के बैठगिलस।
अतरा कहिके ऊ ठेहुनी टेकल, और वहाँ रहल सक्कुहुनके संग प्राथना करल।
सात दिन पाछे जब वहाँसे हमार जैना समय हुइल ते हम्रे विदा होके अपन यात्रामे निकरगिली। अपन परिवार बालबच्चा समेत ओइने जम्मै हम्रिहिन्हे शहरके बाहेरसम पुगाई अइलाँ। और हम्रे समुन्दरके आँरितिर ठेहुनी टेकके प्राथना कर्ली।
येशू अपन शारीरिक जीवनमे रहलमे अपनहे मुअलमेसे बँचुइया परमेश्वरसे जोरसे रुइति बिन्ती और प्राथना चह्रैलाँ। हुँकार नम्रता और भक्तिक कारण परमेश्वर हुँकार प्राथना सुन्लिन।