11 काकरेकी हरेक जे अपनहे भारी मानी, उहिहे छुटी कराजाई। और जे अपनहे छुटी मानी, उहिहे भारी बनाजाई।”
11 महान हुइखोजुइया छुटी हुई; छुटी हुइखोजुइया महान हुई।”
मै तुहुरिन्हे कहतुँ, असिके कहुइया फरिसी नै रहे। पर कर उठुइया मनैया रहे, जे परमेश्वरके आघे सही ठहरागिल। काकरेकी हरेक जे अपनहे भारी मानी, उहिहे छुटी कराजाई। और जे अपनहे छुटी मानी, उहिहे भारी बनाजाई।”
जे अपनहे भारी मानी, उहिहे छुटी कराजाई और जे अपनहे छुटी मानी, उहिहे भारी बनाजाई।”
पर परमेश्वर ते हम्रिहिन्हे असिन खराब इच्छक विरोधमे लरक लग आकुर धेउर अनुग्रह देथाँ। तबेकमारे पवित्र शास्त्रमे असिके लिखल बा, “परमेश्वर घमण्डी मनैनके विरोध करथाँ, पर नम्र मनैनहे ऊ अनुग्रह करथाँ।”
ओस्तेहेँके हे जवानो, मण्डलीक अगुवनके अधिनमे बैठो। तुहुरे सक्कु जाने नम्रतासे एकदोसर जहनहे सहयोग करे परत। काकरेकी पवित्र शास्त्रमे असिके लिखल बा, “परमेश्वर घमण्डी मनैनके विरोध करथाँ, पर नम्र मनैनहे ऊ अनुग्रह करथाँ।”
प्रभुक आघे नम्र बनो, तब ऊ तुहुरिन्के आदर करहीँ।
परमेश्वर अपन महान शक्तिहे महान काम करक लग प्रयोग करथाँ। ऊ कठोर घमण्डी मनैनहे पराजित करदेले बताँ।
ऊ शासकहुँक्रिहिनके शासन करना अधिकार लैलेथाँ, और नम्रहुँक्रिहिनहे सम्मानित करथाँ।
तब् येशू नेउँता देहुइया फरिसीहे फेन कलाँ, “जब तुँ बेहानके या संझक बेरी पकैबो ते अपन संघरियन, अपन दादू भैयन या तुहुरिन्के गोत्यारीनहे या धनी परोसीनहे नेउँता ना देऊ। नै ते ओइने फेन ओकर सताहामे तुहिन्हे नेउँता देके तोहाँर गुन घुमादिहीँ।
जोन विश्वासी मनैया गरीब बा, उहिहे खुशी हुई परना हो कि परमेश्वर ओकर आदर कर्ले बताँ।
तबेकमारे परमेश्वरके आघे अपनहे नम्र बनाऊ, जे सुरक्षा देहक लग बल्गर बताँ। ताकि ऊ ठिक समयमे तुहुरिन्हे सम्मान दिँत।