1 यकर पाछे येशू गालील, अर्थात तिबेरियास समुन्दरके उपार गैलाँ।
1 तबदोस्र येशू गालील समुद्र नाहाङ्क उपार गैल। (उ समुद्रह तिबेरियास समुद्र फे कैजैठा।)
तब् तिबेरियासमेसे मनै आकुर लाउ उ ठाउँक लग्गे लयन्लाँ, जहाँ प्रभु धन्यवाद देके सेक्लाँ ते ओइने रोटी खाइल रहिँत।
मनै परमेश्वरके वचन सुनक लग हुँकार चारुओहोँर ठेलमठेल करतिहिँत, और येशू गनेसरेत तलुवक आँरितिर ठरह्याइल रहिँत, तब असिके हुइल।
जब एक दिन येशू गालील समुन्दरके आँरितिरतिर जाइतिहिँत तब् ऊ दुईथो दादूभैया, सिमोन जिहिहे पत्रुस फेन कहिजाइत और ओकर भैया अन्द्रियासहे समुन्दरमे जाल लब्दाइत देख्लाँ। काकरेकी ओइने मच्छी मरना काम करिँत।
ओकरपाछे तिबेरियास समुन्दरके आँरितिर जेकर दोसुर नाउँ गालील समुन्दर हो। वहाँ येशू अपनहे चेलनके आघे देखा परैलाँ। और यी असिके हुइलस:
येशू वहाँसे निकरके गालील समुन्दरके आँरितिर-तिर गैलाँ, और पहाड़के उप्पर चहुँरके वहाँ बैठ्लाँ।
ओकरपाछे येशू गालील प्रदेशमे घुमफिर करलाँ। पर ऊ यहूदिया प्रदेशमे जैना मन नै करलाँ। काकरेकी यहूदी दलके नेतन हुँकिन्हे मुवैना दाउँ हेरतिहिँत।
तब् ओइने उहिहे पुँछ्लाँ, “ते तैँ देख्नाहाँ कसिके हुइले?”