Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




यूहन्ना 1:29 - देउखरिया थारु

29 दोसुर दिन येशूहे अपन ओहोँर आइत देख्के डुब्कि देहुइया यूहन्ना कहल, “हेरो, अपनहे बलिदान करके संसारके पाप उठाके लैजुइया परमेश्वरके पठ्वा!

Gade chapit la Kopi

दङ्‍गौरा थारू

29 द्वासर दिन येशूह आपनओर आइट देख्‍क यूहन्‍ना कल, “हेरो, सारा संसारह पापमसे छुट्‌कारा देहक लाग बलि हुइना परमेश्‍वरक पठ्‌रू!

Gade chapit la Kopi




यूहन्ना 1:29
65 Referans Kwoze  

और हमार पापहे दूर कराइक लग ख्रीष्ट एकथो बलिदान बनगिलाँ। और हमार लग किल नै होके, पर संसारके सारा मनैनके पापके लग फेन।


और तुहुरे जन्थो कि येशू ख्रीष्ट हमार पापहे हम्रिहिन्से दूर लैजाइक लग प्रकट हुइलाँ। और हुँकारमे कौनो पाप नै हो।


पर परमेश्वर तुहुरिन्हे ख्रीष्टके बहुमूल्य खुनेलेके किन्लाँ। जे हमार पापके लग बलिक रुपमे मुलाँ। हुँकार मृत्यु हमार लग सिद्ध बलि रहे। जसिके यहूदी पुजारीनके बलि चह्रैना पथरु बिना दागके अथवा बिना दोषके सिद्ध रहिन।


ख्रीष्टमे कौनो पाप नै रहिन, और हुँकिनेहे परमेश्वर हमार पापके लग दान करदेलिन। तबेकमारे हम्रे परमेश्वरके नजरमे धर्मी बने सेकी कहिके ख्रीष्ट हमार पापके दण्ड अपन उप्पर लैलेलाँ।


जब ख्रीष्ट मुलाँ, ऊ क्रूसमे हमार पापके लग अपन शरीरमे दण्ड भोग्लाँ। ऊ असिन यहे कारणसे करलाँ ताकि हम्रे पाप करना छोरके धर्मी होके जीवन जिना सुरु करे सेकी। और हुँकार सहलक चोटसे हम्रे चोखाइल बती।


येशूए परमेश्वरके महिमक प्रतिबिम्ब और परमेश्वरेके स्वभावके वास्तविक प्रतिरूप हुइताँ, और पूरा विश्वहे अपन शक्तिशाली वचनसे सम्हरथाँ। जब ऊ मनैनके पापहे माफी करे सेकजाए कहिके अपन काम ओरवैलाँ। तबजाके ऊ महिमित परमेश्वरके दाहिन पाँजर उच्च आदरके ठाउँमे बैठ्गिलाँ।


तब मै देख्नु कि पठ्वा उ सातथो मोहरमेसे एकथोहे खोलल। और मै चारथो जित्ती प्राणीनमेसे एकथोहे गोहराइत सुन्नु। ओकर आवाज गर्जे हस तेज रहिस। ऊ कहल, “आब जाऊ, आघे बह्रो।”


हमार विश्वासीन शैतानहे जितदेले बताँ। ओइने उहिहे पठ्वक खुनके शक्तिसे जित्ले बताँ, जे ओइन्हे ओइन्के पापसे बँचाइक लग मुगिलाँ। ओइने उहिहे हटादेलाँ, काकरेकी ओइने यी स्वीकार कर्ती रलाँ कि पठ्वा ओइन्के परमेश्वर हुइतिन। जब ओइन्हे सतागिलिन यहाँतक कि ओइने मुवागिलाँ। पर ओइने स्वीकार करनासे पाछे नै हट्लाँ।


पर ख्रीष्ट हम्रिहिन्हे उ श्रापसे बँचैले बताँ, जोन श्राप मोशक नियम कानुनमेसे आइत। जब क्रूसमे येशू मुलाँ, तब ऊ हमार पापके कारण श्रापहे अपन उप्पर लैलेलाँ। काकरेकी पवित्र शास्त्रमे असिके लिखल बा, “जे क्रूसमे मुअत, ऊ श्रापित हो।”


ऊ येशूहे जैती रहल देख्के कहल, “हेरो, परमेश्वरके पठ्वा!”


काकरेकी सिंहासनके बिच्चेम रहुइया पठ्वा ओइन्के ओस्तेहेँके रेखदेख करहीन। जसिके एकथो भेँरहुवा अपन भेँरीनके रेखदेख करत। और ओइन्हे डोरयाके ऊ ओइन्हे ताजा पानी पिवाइक लग लैजिहीन। और परमेश्वर ओइन्के आँखीमेसे सक्कु आँश पोँछदिहीन।”


आब ओकर पहर्लक पवित्र शास्त्र मनिक खण्ड यी रहे। “जसिके भेँरवा काटक लग लैजागिल रहत। या पठ्वा ऊन कटुइयनके थेन चिमचाम रहत। ओस्तेके जब मनै हुँकिन्हे दुःख देलाँ ते। ऊ फेन अपन मुह नै खोल्लाँ।


दैँतुरवा और दशथो रज्वन पठ्वाहे हमला करहीँ। पर पठ्वा और हुँकार अनुयायीन ओइन्हे हरादिहीँ। यी यहे कारणसे हो, काकरेकी ऊ प्रभुनके प्रभु और रज्वनके फेन रज्वा हुइँत। हुँकार अनुयायीन ओइने हुइँत, जेनहे परमेश्वर बलैले बतिन और चुनल बतिन, और जेने हुँकारमे बफादार बताँ।


ओइने परमेश्वरके दास मोशक गीत गाइतिहिँत, जोन गीत पठ्वक बारेमे बा। ओइने यी गीत गाइतिहिँत: “हे सर्वशक्तिमान प्रभु परमेश्वर, अप्निक कर्लक काम अचम्मक और महान बा। अप्नि सक्कु देशके रज्वा हुइती। अप्नि ज्या फेन कर्थी, उ काम सहि और धर्मी बा।


यकर पाछे, मै कुछु आकुर देख्नु, मै सियोन पहाड़के टिप्पामे पठ्वाहे ठरह्याइल देख्नु। और ओकर संग एक लाख चवालीस हजार मनै रहिँत। ओइन्के लिल्हारीमे पठ्वक नाउँ और हुँकार बाबक नाउँ लिखल रहिन।


तब मै हुँकिन्हे कनु, “महिन्हे पता नै हो, पर अप्निहे पता बा।” ऊ महिन्हे कलाँ, “यी उज्जर लुग्गा घालल मनै डरलग्तिक दुःखके समयमे मुअल मनै हुइँत। ओइने उ मनै हुइँत, जेने पठ्वक बलिदानसे परमेश्वरके नजरमे पापसे चोखा हुइथाँ।


मै असिके यहे कारणसे कहतुँ, काकरेकी हमार पापके कारण ख्रीष्ट दुःख भोग्लाँ, और मुलाँ। ऊ एकचो किल मुलाँ और यिहिहे दोहरैना जरुरी नै हो। ऊ एकथो धर्मी मनैया रहिँत, जे पापी मनैनके लग मुलाँ ताकि ऊ हम्रिहिन्हे परमेश्वरके लग्गे नाने सेकिँत। ओइने हुँकार शरीरहे मुवैलाँ, पर हुँकार आत्मा जित्ती बतिन।


तब् उ स्वर्गदूत महिन्हे कहल, “यी लिखो, कि धन्य हुइँत उ मनै, जेने पठ्वक भोजक खुशियाली मनाइक लग बलागिल बताँ।” ऊ महिन्हे फेनदोस्रे कहल, “परमेश्वरके कहल यी बात सच्चा बा।”


परमेश्वर महा कर्रा दण्ड दिहीँ। यी असिन दण्ड रही कि ओइन्हे बिना मिलावटके दारु पिए पर्हिन। जोन परमेश्वर अप्निहीँ अपन रिसहे जनैना खोरियामे अख्न्यैहीँ। परमेश्वर अपन स्वर्गदूतनके और पठ्वक नजरमे यी मनैनहे सताइक लग जर्तीरहल गन्धक नन्हीँ।


और पृथ्वीमे रहुइया सक्कु जाने उ दैँतुरवक पुजा करहीँ। अथवा उ सक्कु जाने जेनके नाउँ संसारके सुरुवातसे पठ्वक जीवनके किताबमे नै लिखल हुइतिन। पठ्वा वहे हुइँत जे मुवागिल रहिँत।


काकरेकी परमेश्वर संसारके मनैनहे असिन प्रेम करलाँ कि ऊ अपन थेन रलक एक्केथो किल छावाहे दैदेलाँ, ताकि हुँकारमे विश्वास करुइया केऊ फेन नाश ना होए, पर ऊ सदाकालके जीवन भेटाए।


आऊ, हम्रे रमाई और खोब खुशी हुई और हुँकिन्हे महिमा दि! काकरेकी पठ्वक भोज हुइक लग बा। दुल्हन्याँ अपन शृंगार करके हुँकार लग तयार हुइल बा।


यने उ मनै हुइँत जेने मूर्तिक पुजा करनासे अस्वीकार करदेलाँ, और अपनहे चोखा धर्ले रलाँ। पठ्वा जेहोँर-जेहोँर जैथाँ, ओइने हुँकार अनुशरण करथाँ। संसारके मनैनके बिच्चेमसे एक लाख चवालीस हजार मनै परमेश्वर और पठ्वाहे अर्पण करक लग बँचागिल रहिँत।


जब ऊ यी छालक चिट्ठी लेलाँ। तब उ चारु जित्ती प्राणी और चौबीसै अगुवन पठ्वक आघे घोपत्या होके हुँकार आराधना करलाँ। प्रत्येक अगुवन वीणा और सोनक खोरिया पकरलाँ। खोरिया धूपलेके भरल रहे, जे परमेश्वरके सेवा करुइयनके प्राथनाहे जनाइत।


येशू ख्रीष्ट हम्रिहिन्हे माया करथाँ, और ऊ हम्रिहिन्हे बँचैथाँ। ऊ अपन खुनसे हम्रिहिन्हे हमार पापमेसे बँचैथाँ।


ओकर पाछे सातथो अन्तिम विपत रहल सातथो खोरिया पक्रुइया सातथो स्वर्गदूतनमेसे एकथो स्वर्गदूत मोरिक थेन आके कहल, “यहोँर आऊ, मै तुहिन्हे एकथो दुल्हन्याँ देखैम, जेकर भोज झत्तेहेँ पठ्वक संग होजिहिस।”


ओइने पहाड़नहे और चट्टाननहे कलाँ, “हमार उप्पर गिरो, और सिंहासनमे बैठुइयक नजरसे हम्रिहिन्हे नुकाऊ। ताकि सिंहासनमे बैठुइया हम्रिहिन्हे देखे ना सेकिँत, और पठ्वा हम्रिहिन्हे दण्ड देहे नै सेक्हीँ।


यी येशू ख्रीष्ट अपनहे हमार लग बलिदान करदेलाँ, ताकि हम्रे सारा पापके शक्तिसे स्वतन्त्र हुई सेकी। और हम्रे नैतिक रुपसे शुद्ध हुई सेकी। और हम्रे मजा काम करक लग पूरा रुपमे समर्पित हुइल हुँकार अपन खास मनै बने सेकी।


पर कुछु फेन अशुद्ध चिज उ शहरमे नै पैँठी। अश्लील काम करुइया या झूँट बोलुइया केऊ फेन वहाँ नै पैठिहीँ। वहाँ ओइने किल पैँठे सेक्थाँ, जेनके नाउँ पठ्वक जीवनके किताबमे लिखल बतिन। यी उ किताब हो, जेम्ने उ मनैनके नाउँ लिखल बतिन, जेनके थेन सदाकालके जीवन बतिन।


सच्चा प्रेम यी हो: कि हम्रे परमेश्वरहे प्रेम नै कर्ली। पर परमेश्वर हम्रिहिन्हे प्रेम करलाँ कि परमेश्वर हमार पापहे हम्रिहिन्से दूर कराइक लग अपन छावाहे बलिदान हुइक लग पठैलाँ, जिहिसे हमार पाप माफ करगिल बा।


ख्रीष्ट पाप और मृत्युक शक्तिसे सक्कु मनैनहे छुटाइक लग अपनहे बलिदान करदेलाँ। हुँकार मुलक कारण परमेश्वर ठिक समयमे यी साबित करलाँ कि ऊ सक्कु मनैनहे बँचाई चहथाँ।


तबेकमारे मै तुहुरिन्हे सक्कुहुनसे खास सन्देश बतैनु, जोन सन्देश महिन्हे प्रभु येशूक थेनसे मिलल रहे। उ सन्देश यी हो: कि पवित्र शास्त्रक वचन अनुसार येशू ख्रीष्ट हमार पापके लग मुलाँ।


मै असिके तबे कहतुँ, काकरेकी मै, मनैयक छावा, दोसुर जहनके सेवा करक लग आइल बतुँ। मै यकर लग नै अइनु कि दोसुरजाने मोरिक सेवा करिँत्। मै बहुत्ते मनैनहे ओइन्के पापसे छुटाइक लग मुए आइल बतुँ।”


तबे मै सिंहासनके पंजरे एकथो पठ्वाहे चारथो जित्ती प्राणी और चौबीसथो अगुवनके बिच्चेम ठरह्याइल देख्नु। पठ्वक शरीरमे पहिलेक मर्लक बलिदानके चिन्हा रहिन। पर फेनदोस्रे जित्ती होगिल बा कहिके जनाइतेहे। हुँकार सातथो सीङ और सातथो आँखी रहिन, जोन सारा पृथ्वीमे पठागिलक परमेश्वरके सातथो आत्मा हुइँत।


ओस्तेहेँके बहुत्ते मनैनके पाप उठाके लैजाइक लग ख्रीष्ट अपनहे एकचो बलि करलाँ। और ऊ दोसुरचो फेनदोस्रे मनैनके पापके बलिदान हुइक लग नै अइहीँ। पर हुँकार डगर हेरके बैठुइयनहे बँचाइक लग अइहीँ।


हमार परमेश्वर और बाबक इच्छा अनुसार ख्रीष्ट येशू अपनहे अप्निहीँ हमार पापके कारण बलिदान करदेलाँ ताकि हम्रे यी वर्तमान संसारके मनैनके खराब प्रभावसे बँचल रहे सेकी।


तुहुरे विश्वास करुइया हरेक जाने येशूएसे सक्कु चिजसे छुटकारा भेटाइल बतो, जोन छुटकारा मोशक नियम कानुनसे तुहुरिन्के लग सम्भव नै रहे।


ऊ एकथो छावा लरका पाई, और तुँ हुँकार नाउँ येशू धरहो। काकरेकी ऊ अपन मनैनहे ओइन्के पापमेसे बँचैहीँ।”


ओइने शहरके देवाल बाह्रथो बर-बर पठरक उप्पर बनाइल रहिँत। प्रत्येक पठरामे पठ्वक बाह्रथो निउतरह्यनमेसे एक-एक जहनके नाउँ लिखल रहिन।


तबेकमारे हरेक बातमे येशूहे दोसुर मनैनके हस बने पर्लिन। अस्तेहेँके ऊ परमेश्वरके दयालु और विश्वासयोग्य प्रधान पुजारी बन्लाँ। ताकि हुँकार बलिदानसे मनै अपन पापमेसे माफी भेटाई सेकिँत।


फेनदोस्रे दोसुर दिन यूहन्ना अपन दुईथो चेलनके संग ठरह्याइल रहे।


दोसुर दिन येशू गालील प्रदेशमे जैना पक्का करलाँ। और फिलिपहे भेँटा करके उहिहे कलाँ, “मोरिक पाछे लागो।”


तब तेसर दिन गालील प्रदेशके काना नगरमे केक्रो भोज रहे। येशूक दाई फेन वहाँ रहिन।


और उ मनै उ जन्नी मनैयाहे कलाँ, “आब हम्रे तोरिक कलक बातके कारण किल विश्वास नै करथुइति। काकरेकी हम्रे अप्निहीँ सुनलेले बती, और हम्रे जन्थी कि जात्तिके संसारके मुक्तिदाता यहे हुइँत।”


स्वर्गमेसे उतरके आइल जीवन देहुइया रोटी महिँए हुइतुँ। केऊ यी रोटी खाई कलेसे उ सदादिन जित्ती रही। और जोन रोटी मै संसारके जीवनके लग देहम, उ भर मोरिक शरीर हो।”


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite