22 जोन मनैया एकथो अचम्मक तरिकासे चोखाइल रहे, ओकर उमेर चालीस सालसे फेन धेउर रहिस।
22 ओ अचम्म प्रकारले चोखैलक उ नाङ्गर मनैया चालीस वर्षसे फे धेर उमेरक रह।
ऊ वहाँ एनियास नाउँक कौनो एकथो मनैयाहे भेटाइल, जे आठ सालसे कुँज रोगसे पठरीमे परल रहे।
वहाँ अरतिस सालसे बेमार रहल एकथो मनैया रहे।
एकथो जल्मत्तिक नागर मनैयाहे मनै मन्दिरके दवारीमे नानतिहिँत। प्रत्येक दिन ओइने उहिहे उ दवार थेन बैठ्वादिँत, जोन दवारके नाउँ सुग्घुर दवार रहिस। ऊ वहाँ बैठ्के मन्दिरमे जउइया मनैनसे भीख माँगे।
जब येशू वहाँसे जाइतिहिँत, तब ऊ एकथो जल्मत्तिक आँधर मनैयाहे देख्लाँ।
तब वहाँ एकथो जन्नी मनैया रहे, जिहिहे अठार सालसे अपाहिज करुइया भूत्वा लागल रहिस। ऊ कुब्री होगिल रहे और ऊ सोझे होके ठरह्याई नै सेके।
तब्बेहेँ बाह्र साल आघेसे खुन बहना रोग लागल एकथो जन्नी मनैया पाछेसे आके हुँकार लुग्गक झल्लर छुअल।
तब ओइने ओइन्हे धम्की देके छोरदेलाँ। ओइने यी सम्झे नै सेकतिहिँत कि ओइने पत्रुस और यूहन्नाहे कोन आधारमे दण्ड देहे सेकजाई। काकरेकी सक्कु मनै यी घट्नक कारण परमेश्वरके प्रशंसा करतिहिँत।
पत्रुस और यूहन्ना छुट्के अपन संघरियनके थेन गैलाँ। और मुख्य पुजारी और यहूदी दलके नेतनके कलक सक्कु बात ओइने अपन संघरियनहे बतादेलाँ।