5 जइलाइ पापी स्वभाबले नियन्त्रण अरन्छ, तिननले पापकी कुरणिका बारेमि सोच्चाहान, तर जइलाइ पबित्र आत्माले नियन्त्रण अरन्छ, तिननले आत्मालाइ खुशी बनाउनेइ कुरणिका बारेमि सोच्चाहान।
जो मान्स आत्मिक आथिन, तइले परमेश्वरका आत्माका सत्य कुरणीलाइ ग्रहण अद्दइन। क्याकि तिन कुरणी तइका निउति मुर्खता हुनाहान। उइले तिन कुरणी बुज्ज सक्दाइन क्याकि जइ मान्समि पबित्र आत्मा रनाहान उइले मान्तर परमेश्वरकि कुरणी बुज्ज सकन्छ।
मान्सले मान्सलाइ मान्तर जन्माउन सकन्छ, तर पबित्र आत्माले स्वर्ग बठेइ नयाँ जन्म दिनाहान।
यदि साँच्चि पबित्र आत्मा तमनमि बास अद्दाहान भण्या, तमन पापी स्वभाव बठेइ नियन्त्रण भया आथिनु, तर पबित्र आत्मा बठेइ नियन्त्रण भयाछौ। तर कसइ मान्समि पबित्र आत्मा आथिन भण्या त्यो ख्रीष्टको होइन।
तर फर्किबर आफना शिष्यालाइ हेरिबर, पत्रुसलाइ यिसो भणबर हकार्यो, “सैतानले जसेरि मेरो परिक्षा जन अरइ! क्याकि तु परमेश्वरका जसेरि होइन, तर मान्सनका जसेरि सोच्चाछइ।”
क्याकि हाम संसारमी बस्साउ पइलगइ यइ संसारका मान्सन जसा हाम आफ्ना सत्तुर सित लड्डाइन।
परमेश्वरले पक्कालगइ तिन झुटा शिक्षकलाइ दण्ड दिन्या हुन, जइले आफ्नो दुष्ट, लाज लाग्दो इच्छा अनसार काम अददाहान, रे तिननमि परमेश्वरको अधिकार भया इन्कार अददाहान। तिनन हठी रे अहंकारी हुनाहान। तिनन स्वर्गमि भया महिमित प्राणिका बारेमि अपमान अद्द डराउनाइन।
क्याकि यदि एक मान्स ज्योतिमि छ भण्या उइको ब्यबहार असल रे धर्मि हुन्छ रे उइमि भरउसा अद्द सकिन्छ।
धर्तिका मान्स त्यो पइलो मान्स आदम जसो हो। तर जो स्वर्गका मान्सन हुन, तिनन स्वर्गका मान्स ख्रीष्ट जसाइ हुन।
क्याकि पापमय स्वभाव पबित्र आत्माका बिरोध हुनाहान, रे पबित्र आत्मा पापमय स्वभाबका बिरोध हुनाहान। क्याकि यिन दुइ एक अर्खाका सतुर हुन। तबइकिलाइ तमन सदाइ निको काम अद्द सक्दानु, जो तमन अद्द चाहान्छौ।