15 ठीक तसइ बेला एक अर्खो स्वर्गदुत स्वर्गमि भया मन्दिर बठेइ बाइर आया रे उनले बादलमि बस्स्या मान्सलाइ जबरजस्ती भण्यो, “पृथ्बीमि फसल कटनिको समय तयार छ, तमरि आँसी लिय रे कटनी अर।”
रे अन्तिम सात बिपत्ति बोक्द्या सात स्वर्गदुत तइ मन्दिर बठेइ बाहिर आया। तिननले चम्किलो सेतो लत्ता लायाथ्या रे तिननले छाति वलतिर पलतिर सुनका पेटी लगइ थ्या।
पइ मइले सेतो बादल धेक्या, रे मइले कसइलाइ तइका मथिमि बस्स्या रया धेक्या जो एक मान्सको चेलो जसोथ्यो। उइका मुन्टामि सुनको मुकुट थ्यो, रे हातमि एक लगाउ आँसी थ्यो।
स्वर्गमि परमेश्वरको मन्दिर खोलियो रे उनरा मन्दिर भितर उनरा करारको सन्दुक धेकियो। बिजुलिका चमक धेकिया। मेग गर्जनको आवाज सुणियो। भुइँचालो गयो रे ठुला-ठुला अठ्ठा पड्या।