तमले धेक्या तिन दस सिङले दस राजालाइ प्रतिनिधित्व अरन्छ जइले सासन अद्द सुरु अर्या आथिन। तिन दस राजालाइ राक्षस सित मिलिबर सासन अद्द्या अनुमति छ, तर तिनरो सासन एक घन्टाकि निउति मान्तर हुन्या हो।
त्यो ठुलो अजिङ्गर तइका सबइ दुतसित धर्तीतिर खितियो। त्यो अजिङ्गर त्यो स्याप हो जो पइल्ली बठेइ छ जइलाइ सैतान भणिन्छ। यइ संसारका मान्सनलाइ भणकाउन्या यइ हो।
समय आउन्या हो जब तइ राक्षस रे उइसित बस्सया दस जाना राजाले बेश्यालाइ घृणा अद्द्या हुन। तिननले उइलाइ आक्रमण अद्द्या हुन रे नांगो बनाउन्या हुन, तिननले उइका सरिरको भागको मासु खान्या हुन रे तिननले और भागलाइ पोल्लया हुन।
तब तिन स्वर्गदुतले मलाइ भण्यो, “अचम्म जन माणइ, म तइ आइमाइ रे तइ राक्षस जइमि त्यो आइमाइका बारेमि गोप्य कुरणी भणन्या हु। रे तइ राक्षसका सात मुन्टा रे दस सिङ थ्या।
तइ पछा मइले तीन भूत धेक्या जो भ्यागुता जसाइ धेकिनथ्या। एक अजिङ्गरको मुख बठेइ निकल्या थ्यो, एक पइलो राक्षसका मुख बठेइ, रे एक दोसरा राक्षसका मुख बठेइ लगइ, उ जइले एक झुटो सन्देश दियो।
जइका लाग्दा, त्यो अजिङ्गर आइमाइसित भौत रिसायो। तबइकिलाइ उनले तइ आइमाइका बंशका बिरुद्द युद्द घोषणा अर्यो। यिन बंस तिन मान्सन हुन जइले परमेश्वरका आज्ञापालन अददाहान रे येशूले सिकाया सत्य शिक्षालाइ साच्ची लगनशिल भइबर पछ्याउन्ना छन।
समुद्र बठेइ निकल्याको राक्षस मइले धेक्या। जइका दस सिङ् रे सात मुन्टा थ्या। तइका हरेक सिङ्मिमी एक मुकुट थ्यो, रे तइका हरेक मुन्टामि परमेश्वर बिरुद्दमि निन्दाको नाउँ लेख्याथ्यो।
तइ पछा मइले स्वर्गमि फरक चिन्ह धेक्या जो अचम्मको रे भौत डर लाग्दो थ्यो। ताँ सात बिभिन्न किसिमका बिपत्ति बोक्या सात स्वर्गदुत थ्या तिन बिपत्ति छाड्डीबारका हुन, क्याकि जब तिनन सकिनाहान तब परमेश्वरको रिस सकियो।