19 स्वर्गमि परमेश्वरको मन्दिर खोलियो रे उनरा मन्दिर भितर उनरा करारको सन्दुक धेकियो। बिजुलिका चमक धेकिया। मेग गर्जनको आवाज सुणियो। भुइँचालो गयो रे ठुला-ठुला अठ्ठा पड्या।
तब मइले स्वर्ग खोलिया धेक्या। रे ताँ एक सेतो घोडा थ्यो। तइमि सवार हुन्या परमेश्वरको बफादार रे साँचो सेवक भणिनाहान। धार्मिक मार्गमि उनले आफ्ना सत्रुको न्याय अददाहान रे उन तिनरा बिरुद्दमि लड्डाहान।
पइ सातौ स्वर्गदुतले आफ्नो तुरहि बजायो। मइले स्वर्ग बठेइ इसो भण्नार्या ठुलो आवाज सुण्या, “संसारमी राज अद्द्या आब कोइलगइ छइन। केवल हामरा प्रभु, परमेश्वर रे उनरा चुनिया, ख्रीष्ट। रे उन सदासर्वदा राज्य अद्द्या हुन।”
तसइ बेला एक ठुलो भुइँचालो यरुशलेम सहरमि गयो रे सहरको दस हिस्सा ढल्यो। भुइँचालामि सात हजार मान्स मर्या। और बाँच्या मान्स डराया रे स्वर्गका परमेश्वरलाइ महिमा दियो।
पइलो स्वर्गदुतले आफ्नो तुरहि बजायो, रे उतन्जेइ भौत हिउको बर्सा भयो रे रगतसित मिसाया आगो धर्तीमि आयो, रे धर्तिको एक तिहाइ भाग, रुखको एक तिहाइ भाग रे सब हरिया घाँस बल्या।
यिन सब घटना भइ सक्या पछा म, यूहन्नाले धेक्या कि स्वर्गमि एक ढोका खुल्या थ्यो। तब मइले आजी तेइ आवाज सुण्या जो तुरहिको आवाज जसो मसित बोल्लाथ्यो। तइले मलाइ भण्यो: “याँ मल्तिर आ, रे आब यइ पछा जो कुरणी हुनु पणन्छ त्यो म तुलाइ धेकाउन्या हु।”
तबइकिलाइ, तिनन परमेश्वरका सिंहासनका अगाडी कल्लिनाहान, रे तिनन पुरा समय परमेश्वरका घरमि उनरो सेवा अद्दाहान रे सिंहासनमि विराजमान हुनु हुन्याले उनरो हेरचाह अददाहान क्याकि उन तिननसित ताँ हुनाहान।