10 बिश्वासीनको आराधनाको दिनमि पबित्र आत्मा ममि आया रे मइले मेरा पछाडी कसइलाइ मसित बोल्या जसो सुण्या, जो तुरहिको जसो चर्को रे स्पष्ट थ्यो।
तब पबित्र आत्माको सक्ति बठेइ स्वर्गदुतले मलाइ उच्चा पाहाडमि लइय्या, रे स्वर्गदुतले मलाइ पबित्र सहर यरुशलेम धेकायो त्यो स्वर्ग बठेइ, परमेश्वर बठेइ तलतिर आउनाथ्यो।
आत्माले मलाइ नियन्त्रण अर्यो, रे स्वर्गदुतले मलाइ उजाड ठाउँमि लइय्या। ताँ सात मुन्टा रे दस सिङ भया परमेश्वरको बिरुद्दमि निन्दाका नाउले भरिया चम्कन्या राता रङका राक्षसमि बसेइ एक आइमाइ मइले धेक्या।
आइतबारका दिन जब हाम प्रभुभोज खानाइ एकहठ्ठा भया, तब पावलले भोलिबार जान्या मन अर्या हुनाले, तिननसित अधरात सम्म कुरणीकानी अर्या।
प्रत्येक आइतबार तमन हरेकले आ-आफ्ना कमाइ अन्सार केइ धन छुट्टाइबर जम्मा अरिराख्या, ताकि म आउन्ज्या भेटी जम्मा अददु नपणउ।
तसइ आइतबारका दिन बसाइतक यहुदि अगुवानका डरले शिष्या जम्माइ एक ठाउँमि जम्मा भया रे ढोका बन्द अर्या बेला येशू तिनरा बिचमि प्रकट भया रे भण्यो, “तमनलाइ सान्ति होउ।”
उनले तिननलाइ भण्यो, तसो भया दाउदले आत्मामी प्रेरणा पाइबर उइलाइ प्रभु भणि कसेरी भण्न सक्दाहान? उन भण्नाहान,
एक हप्ता पछा उनरा शिष्या आजी घर भित्तर थ्या। उनसित थोमा लगइ थ्यो तब ढोका बन्द थ्या, येशू आजी तिनरा बिचइनि प्रकट भया रे भण्यो, “तमनलाइ सान्ति होउ।”
तबइकिलाइ तमनले यो कुरणी बुज्या म चाहानौ, कि परमेश्वरका आत्मा बठेइ बोल्या कसइले “येशू श्रापित होस” भण्नाइन। रे पबित्र आत्माले मान्तर कसइलाइ “येशूइ प्रभु हुन” भण्न सक्द्या बनाउनाहान।