42 पइ एक गरिब बिधवाले आइबर दुइ तामाको सिक्का चडायो जसको मोल भौत कम थ्यो।
42 तर एक गरिब बिधुवाले आइबर तामाका दुइ सिक्का मात्तरइ चणायो।
साँच्चि म तमनलाइ भण्नउ, तमनले बाचा अर्या सब कुरणी नतिरनज्याँ सम्म झेल बठेइ छाडिन्या हौनु।”
येशू मन्दिरको भेटी चढाउन्या ठाउँका साम्नेइ बस्या, रे भिडले मन्दिरको भेटी-पात्रमि भेटी चडाया हेद्द पस्या। भौत धनि मान्सले ठुलो-ठुलो रकम चडायो।
पइ येशूले आफना शिष्यालाइ आफना वाँ बोलाइबर भण्यो, “साँच्चि म तमलाइ भण्नउ, मन्दिरका भेटी-पात्रमि चडाउन्यामि हइ यइ गरिब बिधवाले और सबहइ बड्ताइ चडाइराइछ,
म तुलाइ भण्नउ, तुइले बाचा अर्या सब कुरणी नतिरनज्याँ सम्म ताँ बठेइ छुट्टया आथिनी।”
उनले एक गरिब बिधवाले आइबर दुइ तामाको सिक्का चडाया लगइ धेक्यो।
जइले यिन नानामि हइ एकलाइ मेरो शिष्या माणिबर एक लोटा ठन्न पानी मान्तर भया लगइ पिनाइ देलो, म तमलाइ भण्नउ, परमेश्वरले पक्का तइ मान्सलाइ इनाम दिन्या हुन।
जब तिनन भौत कष्ट बठेइ परीक्षामि पण्या, तिनन भौत आनन्दित भया रे तिनन भौत गरिब भया लगइ तिननले उदार-चित्तले और बिश्वासिनलाइ सहयोग अददाइ दान दियो।
क्याकि यदि तमन और मान्सनलाइ दान दिन चाहन्छौ भण्या तमनसित भया अनसारको दानइ ग्रहणयोग्य हुन्छ, नभया ए अनसार होइन।