23 जब येशू यहुदि सभाघरमी ज्ञानका कुरणी दिन्नाथ्या तइ बेला ताँ एक जानो भूत लाग्या मान्स थ्यो।
23 तसइबेला सभाघर भित्तर एक जनो भुत आत्मा लाग्या मान्स थ्यो,
जब येशूले मान्सको भिड तिननलाइ हेद्दाइ जम्मा भया धेक्यो, तब येशूले भूतलाइ इसो भणबर हकार्यो, “तु भूत, जइले यइ केटालाइ बोल्ल नसक्द्या रे बहिरो बनाया छइ! तुलाइ आज्ञा अद्दउ येइ केटा बठेइ निकल रे आब कभइ लगइ यइ केटा भित्तर जन पसेइ।”
रे छिट्टाइ एक स्वानी जइकी चेलीलाइ भूत लाग्याथ्यो, उ येशू ताँ छन भणि सुणिबर ताइ आइ रे येशूका अगाडी घोप्टो पडिबर आराधना अद्द लागी।
तब येशू तइ ना बठेइ बगडमि उतर्या रे एक भूत लाग्या मान्सले चिहान बठेइ आइबर येशूलाइ भेट्यो।
भौत मान्स जो भौत किसम्का रोगले सिकिस्त थ्या, येशूले सबलाइ तिनरा बिमार बठेइ निको अर्यो रे भूतलाइ निकाल्यो, उनले भूतलाइ बोल्लु दिएइन क्याकि भूतलाइ थाथ्यो कि उन येशू खिष्ट हुन।
“जब भूत मान्स बठेइ निकलिबर जान्छ, त्यो आराम अद्दाइ ठाउँ खोजीबर हिटन्छ तर जब उ काइ पाउनइन,
रे उनरो शिक्षा सुणिबर मान्स छक्क पड्या, क्याकि येशूले तिननलाइ मोशाको कानुन सिकाउन्यावालाले जसेरि होइन, तर येशू तिननसित एक शिक्षककि जसेरि अधिकारसित सिकाउन्थ्या।
उतनजेइ तइले जोरले बोलिबर भण्यो, “हे नासरत गाउँका येशू! तम हामलाइ क्याकि असजि अद्दाछौ? कि तम हामलाइ नास पाड्डाइ आया हौ? म तमलाइ पछेण्नउ, तम को हउ? तम मान्तर पबित्रजन हौ जो परमेश्वरका वाँ बठेइ आया हउ।”
तइ पछा येशू रे उनरा शिष्या यहुदि सभाघर बठेइ निकलिबर सिमोन रे अन्द्रियासका घर गया। याकुब रे यूहन्ना लगइ तिननसित गया।
तबइकिलाइ येशू रे उनका शिष्या गालील जिल्लाका भौत सहर रे गाउँमी गया, ताँ उनले यहुदि सभाघरमी प्रचार अद्दाइ रया रे मान्सन बठेइ भूत निकाल्लाइ रया।