1 तइ पछा येशू नामि चडिबर पारि गया, रे आफ बस्स्या ठाउँ कफर्नहुम सहरमि आया।
येशू पइल्ली नासरत गाउँलाइ छाडिबर कफर्नहुम गाउँमी गया रे ताँइ बस्या। यो गाउँ गालील समुद्रका नजिक पणन्छ, जाँ जबुलून रे नप्तालीका गोत्र बसन्थ्या।
गेरासेन प्रदेस वलतिर पल्तिरका सब गाउँका मान्सनले येशूलाइ तिनरा गाँउ बठेइ जाइ दिनु पण्यो भणि बिन्ति अद्द पस्या। क्याकि तिनन बड्ताइ डराइरइथ्या। इसेरि उन नामि चडिबर फर्क्या।
आजी येशू नामि बसिबर गालील समुद्रको पारि गया। जब उन ताँ पुग्या तब एक ठुलो भिड आजी उनरा वाँ आयो। तइ बेला उन समुद्रका किनारमी थ्या।
जब येशूले आफना वलतिर पलतिर ठुलो भिडलाइ धेक्यो, उनले आफ्ना शिष्यालाइ भण्यो, “आस, हाम गालील समुद्रका पारिबटा जानाउ।”
तसो मान्सलाइ परमेश्वरको बचन जन सुणा, जइले सुण्न चाहानइन। यदि तमले इसो अर्या भण्या कुकुरका अगाडी पबित्र चिज खित्तु जसोइ हो, अथवा सुङरका अगाडी मोति खितिया जसोइ हो, जइले तइलाइ खुट्टाले चेप्द्या हुन रे जाइ लागद्या हुन।”
जइले खराब रे असुद्द काम अरन्छ तिननले खराब काम अरिरऊ, तसेरि जइले निको रे पबित्र काम अरन्छ उइले निको रे पबित्र काम अरिरऊ।”
येशू नामि चड्या पछा उनरा शिष्या उनरा पछा लाग्या।
आजी येशू फर्किबर आउन्ज्या भिडले उनरो स्वागत अर्यो, क्याकि तिनन जम्माइले उनलाइ पखिरइथ्यो।