30 तिनन बठेइ केइ दुर भौत सुङरको बगाल चद्दाथ्यो।
आब, ताँ पाहाडका नजिकइ एक सुङरको बगाल चद्दाथ्यो।
नजिकइको डाङामि भौत सुङरको बगाल चद्दाथ्यो। तब तिननले सुङर भितर पस्स दिय भणबर उनलाइ बिन्ति अद्द पस्या, रे उन मन्जुर भया।
तसो मान्सलाइ परमेश्वरको बचन जन सुणा, जइले सुण्न चाहानइन। यदि तमले इसो अर्या भण्या कुकुरका अगाडी पबित्र चिज खित्तु जसोइ हो, अथवा सुङरका अगाडी मोति खितिया जसोइ हो, जइले तइलाइ खुट्टाले चेप्द्या हुन रे जाइ लागद्या हुन।”
तिनन यिसो भण्नाइ कला हालिबर बोल्या, “हे येशू, महान परमेश्वरको चेलो, तम मेरो काममी क्याकि समस्या अददाछौ? परमेश्वरको नाउँमि मसित बाचा अर कि तम हामलाइ दु:ख दिन्या आथिन!”
भूतले उनलाइ यिसो भणबर बिन्ति अद्द पस्या, यदि तम हामलाइ निकालन्छौ भण्या, हामलाइ सुङरका बगालमि पठाइदिय।
