1 तइ पछा येशूले इसो भणि राख्यो, “औरलाइ दोसि जन माण, रे तमन लगइ दोषि माणिन्या होनु।
“औरको न्याय जन अर रे तमरो लगइ न्याय अरिन्या आथिन। औरलाइ दोषि जन माण, रे तमन लगइ दोषि माणिन्या होनु। क्षमा अर, रे तमलाइ लगइ क्षमा अरिन्या हो।
“आफना भाइका आँखामी भया झाड तम क्याकि धेकन्छौ, तर आफनाइ आँखामी भया मुणो था पाउनानु?
ए कपटि! पइल्ली आफना ठुला गल्ती सुधार, तब तमन नानो गल्ती भया भाइलाइ सुधाद्द सकन्छौ।
क्याकि जसेरि तमन औरलाइ दोस लाउछौ, तसेरि परमेश्वरले तमलाइ लगइ दोस लाउन्या हुन, क्याकि जइ नापले तमन नापन्छौ तसेरि तमरि निउति नापिन्या हो।
बिश्वासि भाइन हो, तमनमि हइ भौत जाना परमेश्वरको बचनका शिक्षक जन होउ। क्याकि तमन जाणन्छौ कि हाम शिक्षा दिन्यावालानको न्याय और भण्ना झिक कठोर हुन्या हो।
तर जब तिननले येशूलाइ बेर बेरि सोध्यो, तब येशूले तिननलाइ हेरिबर भण्यो, “तमनमि हइ जइले कभइ पाप अर्या छैन, उइले पइल्ली तइलाइ ढुङाले हाणउ।”